То́хнуць ’спаць сапучы ці задаючы храпака’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́хнуць ’спаць сапучы ці задаючы храпака’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тхом у выразе: адным тхом (сказаць, зрабіць што‑небудзь) ‘на адным дыханні’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
му́ха, ‑і,
Шырокараспаўсюджанае двухкрылае насякомае, якое часта з’яўляецца пераносчыкам узбуджальнікаў інфекцыйных хвароб.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нядо́шлы ’кволы, слабы, хваравіты’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тхліць ‘даводзіць да гніласці’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
му́ха
○ ге́сенская м. — ге́ссенская му́ха;
м. цэцэ́ — му́ха цеце́;
◊ з му́хамі — с но́ровом;
му́хі не пакры́ўдзіць — му́хи не оби́дит;
быць — пад му́хай быть под му́хой;
му́хі
мруць як му́хі — мрут как му́хи;
чува́ць, як м. праляці́ць — слы́шно, как му́ха пролети́т;
лічы́ць мух — счита́ть мух;
яка́я му́ха ўкусі́ла — (каго) кака́я му́ха укуси́ла (кого);
рабі́ць з му́хі слана́ —
(бы́ццам, нібы́) му́ху праглыну́ў — (то́чно) му́ху проглоти́л;
як со́нная м. — как со́нная му́ха
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
му́ха му́ха, -хі
шпа́нская му́ха
ге́ссенская му́ха
бе́лые му́хи бе́лыя му́хі;
◊
быть под му́хой быць пад му́хай;
де́лать из му́хи слона́ рабі́ць з му́хі слана́;
(кака́я) му́ха укуси́ла (кого) (яка́я) му́ха ўкусі́ла (каго);
мрут как му́хи мруць як му́хі;
му́хи мрут (до́хнут) му́хі мруць (
му́хи не оби́дит му́хі не пакры́ўдзіць;
слы́шно, как му́ха пролети́т чува́ць, як му́ха праляці́ць;
счита́ть мух лічы́ць мух;
(то́чно) му́ху проглоти́л (бы́ццам, ні́бы) му́ху праглыну́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́дать
1. па́даць; (валиться) валі́цца; (откуда-л., с чего-л. — ещё) скіда́цца;
па́дать на́взничь па́даць дагары́;
забо́р па́дает плот ва́ліцца;
па́дать с ло́шади валі́цца (скіда́цца) з каня́;
2. (об осадках) ісці́; па́даць;
снег па́дает снег ідзе́ (па́дае);
3. (дохнуть — о скоте)
4. (выпадать) выпада́ць; выва́львацца;
во́лосы па́дают валасы́ выпада́юць;
зу́бы па́дают зу́бы выпада́юць (выва́льваюцца);
5.
тень па́дает на зе́млю цень па́дае (кладзе́цца) на зямлю́;
на него́ па́дает подозре́ние на яго́ па́дае падазрэ́нне;
все забо́ты па́дают на меня́ усе́ кло́паты кладу́цца на мяне́;
6. (ниспадать) спада́ць; (свешиваться) звіса́ць;
во́лосы её па́дали дли́нными ло́конами вдоль щёк валасы́ яе́ спада́лі (звіса́лі) до́ўгімі ку́дзерамі ўздоўж шчок;
7. (об ударении)
ударе́ние па́дает на пе́рвый слог на́ціск па́дае на пе́ршы склад;
8. (спадать, понижаться, ослабевать) спада́ць, апада́ць; (понижаться) зніжа́цца;
температу́ра больно́го па́дает тэмперату́ра хво́рага спада́е (зніжа́ецца);
баро́метр па́дает баро́метр спада́е (зніжа́ецца);
у́ровень воды́ па́дает узро́вень вады́ спада́е (зніжа́ецца);
9. (приходить в упадок) занепада́ць, падупада́ць; (снижаться) зніжа́цца; (уменьшаться) змянша́цца;
влия́ние его́ па́дает уплы́ў яго́ зніжа́ецца (змянша́ецца);
10. (о звёздах) па́даць;
◊
а́кции па́дают а́кцыі па́даюць (зніжа́юцца);
па́дать в но́ги (к нога́м, на коле́ни) па́даць у но́гі (на кале́ні);
па́дать в о́бморок млець (тра́ціць прыто́мнасць);
па́дать ду́хом па́даць ду́хам;
па́дать от уста́лости валі́цца ад сто́мы;
па́дать с ног валі́цца з ног.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)