дзірако́л, ‑а, м.

Разм. Канцылярская прылада для прабівання круглых дзірак у паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрыль, ‑я, м.

Інструмент для пракручвання дзірак у метале, дрэве і інш.

[Гал. dril.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратапта́ць, -апчу́, -о́пчаш, -о́пча; -апчы́; -апта́ны; зак., што.

1. Утварыць, пракласці частай хадзьбой.

П. сцежку.

2. Працерці хадзьбой; пранасіць да дзірак.

П. падэшвы.

|| незак. прато́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напратыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Праткнуць вялікую колькасць чаго‑н. Напратыкаць дзірак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насвідрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., чаго.

Нарабіць свердзелам нейкую колькасць адтулін. Насвідраваць дзірак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́лата, -а, М -лаце, мн. -ы, -аў, н.

1. Сталярны інструмент для выдзёўбвання дзірак, пазоў і пад.

2. Інструмент, які ўжываецца пры бурэнні горных парод.

|| прым. до́латавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напракру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Пракруціць, прасвідраваць вялікую колькасць чаго‑н. Напракручваць дзірак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабо́йнік, ‑а, м.

Ручны інструмент для прабівання дзірак у метале, камені, скуры і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчы́лісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае шмат шчылін, дзірак і пад. Шчылістая падлога. Шчылістыя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прапароць, пракалоць вялікую колькасць чаго‑н. Напрапорваць дзірак шылам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)