напратыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Праткнуць вялікую колькасць чаго‑н. Напратыкаць дзірак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)