напрапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прапароць, пракалоць вялікую колькасць чаго‑н. Напрапорваць дзірак шылам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)