донести́​II сов., в разн. знач. дане́сці;

донести́ о нача́ле бо́я дане́сці аб пача́тку бо́ю;

донести́ нача́льству (на кого-л.) дане́сці нача́льству (на каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

съя́бедничать сов., разг. дане́сці, напаклёпнічаць, намо́віць, нагавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назвя́гаць

‘хлусліва данесці, настукаць (назвягаць каму-небудзь пра што-небудзь, на каго-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. назвя́гаю назвя́гаем
2-я ас. назвя́гаеш назвя́гаеце
3-я ас. назвя́гае назвя́гаюць
Прошлы час
м. назвя́гаў назвя́галі
ж. назвя́гала
н. назвя́гала
Загадны лад
2-я ас. назвя́гай назвя́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час назвя́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

давалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., што (разм.).

3 цяжкасцю данесці, дацягнуць да якога-н. месца.

Ледзь давалок мех бульбы.

Хлопцы не змаглі д. лодку да возера.

|| незак. давалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беларускамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы асяроддзю, дзе ўжываецца беларуская мова. Данесці да беларускамоўнага чытача хараство рускай паэзіі. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доказа́ть сов.

1. даве́сці, даказа́ць;

2. (донести) разг. даказа́ць, дане́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датараба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Дацягнуць, данесці, давалачы што‑н. куды‑н., да якога‑н. месца. Датарабаніць паклажу да воза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затараба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Разм. Даставіць, данесці, давезці куды‑н. — Запражом заўтра жарэбчыка ў вазок.. і ў самы Мінск вас затарабанім. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наговори́ть сов.

1. нагавары́ць;

2. нагавары́ць; абгавары́ць; дане́сці; напаклёпнічаць, узве́сці паклёп;

3. нагавары́ць; см. нагова́ривать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́ць, удам, удасі, удасць; удадзім, удасца, удадуць; пр. удаў, удала, ‑ло; заг. удай; зак., каго-што.

Разм. Выдаць, выкрыць каго‑, што‑н., данесці на каго‑н. [Мальвіна:] «Не бойся, Язэпка... родны мой, дарагі мой... Не ўдам цябе... Адна за дваіх адбуду..» Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)