выгара́ць

‘гарэць; ліняць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выгара́е выгара́юць
Прошлы час
м. выгара́ў выгара́лі
ж. выгара́ла
н. выгара́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жухаце́ць

‘гарэць, свяціць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. жухаці́ць жухаця́ць
Прошлы час
м. жухаце́ў жухаце́лі
ж. жухаце́ла
н. жухаце́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час жухо́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

засалапа́ць

‘пачаць гарэць (аб невялікім агні)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. засалапа́е засалапа́юць
Прошлы час
м. засалапа́ў засалапа́лі
ж. засалапа́ла
н. засалапа́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час засалапа́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зага́слы, -ая, -ае.

Які перастаў гарэць, свяціць, патухлы.

Загаслыя галавешкі.

Загаслыя вочы (перан.: стомленыя).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зы́ркі, -ая, -ае.

Яркі, асляпляльны.

Зыркае полымя.

Зырка (прысл.) гарэць.

|| наз. зы́ркасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазапа́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Запаліць, прымусіць гарэць усё, многае.

П. ліхтары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угарэ́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́цца; зак.

Пачаць добра гарэць, разгарацца.

Дровы ўгарэліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пыла́ть несов.

1. пала́ць, палымне́ць; (вспыхивая) шуга́ць; (гореть) гарэ́ць;

2. (от прилива крови) чырване́ць;

3. перен. пала́ць, гарэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полыха́ть несов. пала́ць, гарэ́ць; (выкидывая языки пламени) шуга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пату́хлы, -ая, -ае.

1. Які перастаў гарэць, свяціць.

Патухлая зорка.

2. перан. Цьмяны, без жыцця (пра вочы, погляд).

Патухлыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)