шкадлі́вы¹, -ая, -ае.
1. Які прыносіць шкоду, шкодны.
2. Які часта робіць шкоду;
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шкадлі́вы¹, -ая, -ае.
1. Які прыносіць шкоду, шкодны.
2. Які часта робіць шкоду;
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дуро́ны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сваво́льны, -ая, -ае.
1.
2. Схільны да свавольства; упарты, неслух.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шаловли́вый
1. (любящий шалить) дураслі́вы, сваво́льны,
2. (игривый) жартаўлі́вы, гуллі́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бязу́рны ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заду́млівасць, ‑і,
Стан і ўласцівасць задумлівага; задуменнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ре́звый
1. (о человеке) жва́вы,
2. (быстрый в беге) шпа́ркі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бязу́ла ’гультай’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перабязу́ліцца ’надурэцца, насваволіцца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гарэ́зны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)