позо́рить несов. га́ньбіць, ганьбава́ць; нясла́віць; знеслаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позо́риться абнеслаўля́цца, знеслаўля́цца; ганьбава́ць (нясла́віць) сябе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэпута́цыя, -і, ж.

Грамадская ацэнка, якая склалася пра каго-н., агульная думка пра якасці, заслугі і недахопы каго-, чаго-н.

Добрая, дрэнная р.

Ганьбаваць чыю-н. рэпутацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загу́джваць

‘ганьбаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загу́джваю загу́джваем
2-я ас. загу́джваеш загу́джваеце
3-я ас. загу́джвае загу́джваюць
Прошлы час
м. загу́джваў загу́джвалі
ж. загу́джвала
н. загу́джвала
Загадны лад
2-я ас. загу́джвай загу́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загу́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зага́ньваць

‘знеслаўляць, ганьбаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зага́ньваю зага́ньваем
2-я ас. зага́ньваеш зага́ньваеце
3-я ас. зага́ньвае зага́ньваюць
Прошлы час
м. зага́ньваў зага́ньвалі
ж. зага́ньвала
н. зага́ньвала
Загадны лад
2-я ас. зага́ньвай зага́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зага́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поро́чить несов. нясла́віць, знеслаўля́ць, ганьбава́ць, га́ніць;

поро́чить хоро́шую рабо́ту ганьбава́ць (га́ніць) до́брую рабо́ту;

поро́чить челове́ка нясла́віць (знеслаўля́ць) чалаве́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шальмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак. (разм.).

1. каго (што). Ганьбаваць, знеслаўляць.

Ш. сумленнага чалавека.

2. Весці сябе несумленна ў якой-н. справе; хітрыць.

Ш. у картачнай гульні.

|| зак. ашальмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны.

|| наз. шальмава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брани́ть несов. свары́цца (на каго); (ругать) ла́яць (каго); (порицать) ганьбава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посрамля́ть несов.

1. саро́міць, сарамаці́ць; (позорить) га́ньбіць, ганьбава́ць; нясла́віць, знеслаўля́ць;

2. (обличать) выкрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ганбузава́ць ’ганьбаваць’ (Шатал.). Відавочна, гібрыднае слова, кантамінацыя слоў тыпу га́ніць, га́ньбіць + бузава́ць. Але параўн. форму без г‑ (анбузава́ць ’перабіраць, капрызіць’, Шатал.). З прыкладаў, якія прыводзіць Шаталава, відаць, што гэта па значэнню адно і тое ж слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)