гала́-прадстаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гала́-прадстаўле́нне |
гала́-прадстаўле́нні |
| Р. |
гала́-прадстаўле́ння |
гала́-прадстаўле́нняў |
| Д. |
гала́-прадстаўле́нню |
гала́-прадстаўле́нням |
| В. |
гала́-прадстаўле́нне |
гала́-прадстаўле́нні |
| Т. |
гала́-прадстаўле́ннем |
гала́-прадстаўле́ннямі |
| М. |
гала́-прадстаўле́нні |
гала́-прадстаўле́ннях |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гала́-прыём
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гала́-прыём |
гала́-прыёмы |
| Р. |
гала́-прыёму |
гала́-прыёмаў |
| Д. |
гала́-прыёму |
гала́-прыёмам |
| В. |
гала́-прыём |
гала́-прыёмы |
| Т. |
гала́-прыёмам |
гала́-прыёмамі |
| М. |
гала́-прыёме |
гала́-прыёмах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гала́-канцэ́рт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гала́-канцэ́рт |
гала́-канцэ́рты |
| Р. |
гала́-канцэ́рта |
гала́-канцэ́ртаў |
| Д. |
гала́-канцэ́рту |
гала́-канцэ́ртам |
| В. |
гала́-канцэ́рт |
гала́-канцэ́рты |
| Т. |
гала́-канцэ́ртам |
гала́-канцэ́ртамі |
| М. |
гала́-канцэ́рце |
гала́-канцэ́ртах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
га́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
га́л |
га́лы |
| Р. |
га́ла |
га́лаў |
| Д. |
га́лу |
га́лам |
| В. |
га́ла |
га́лаў |
| Т. |
га́лам |
га́ламі |
| М. |
га́ле |
га́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
галл ист. гал, род. га́ла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зашуга́ць сов., разг. заполыха́ть, запыла́ть;
~га́ла по́лымя — заполыха́ло (запыла́ло) пла́мя
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Га́лы ’ягадзіцы’ (Нас.). Гл. га́ла 2.
Галы́ ’лыткі’ (Бяльк.). Суадносіцца, здаецца, з *golъ ’голы’. Матывацыя тут такая самая, што і ў слове галёнкі (слав. *golěnъ да *golъ). Аднак не выключаецца, што, магчыма, ёсць сувязь з га́ла ’штосьці круглае’ (гл. га́ла 2, галы ’ягадзіцы’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыга́лак ’невялічкая палянка ў лесе пасля пажару; прагалак’ (Шат.). Да прага́лак (гл.). Але нельга цалкам выключыць і ўплыў семантыкі прыназоўніка пры са значэннем лакалізацыі — ’каля чаго-небудзь’. Гл. гала.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плоц ’плоскі бок біткі’ (Рам. 8). Відаць, з рус. мовы; параўн. рус. плоц, площа ’плоскі бок ігральнай біты’, ’становішча кінутай біты бокам ці толькі на плоскім баку’, плоцкий ’плоскі’, якое з’яўляецца кантамінаваным утварэннем з плоскі і клец < ням. Klotz ’калода; цурка’ < с.-в.-ням. kloz, англ.-сакс. don ’камяк, гала, клубок’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пуло́нь ’непакрытая лесам прастора (на сухім месцы)’ (малар., Сіг.). Фанетычны варыянт зафіксаванага на Палессі полонь, полоня (гл. палоня) 9 што працягваюць польск. płonią ’лужок у лесе’, н.-луж. płoń ’гала, раўніна’, укр. полонь, полонина ’адкрытая прастора, альпійскі луг’ і пад., адносна іх гл. Банькоўскі 2, 626; Ніканчук, Этимология–1984, 168; ЕСУМ, 4, 486 (да поле, гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)