атрыбутава́ць

‘вызначаць прыметы чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. атрыбуту́ю атрыбуту́ем
2-я ас. атрыбуту́еш атрыбуту́еце
3-я ас. атрыбуту́е атрыбуту́юць
Прошлы час
м. атрыбутава́ў атрыбутава́лі
ж. атрыбутава́ла
н. атрыбутава́ла
Загадны лад
2-я ас. атрыбуту́й атрыбуту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час атрыбутава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэгустава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Вызначыць (вызначаць) на смак якасць прадукту пры яго вырабе.

|| наз. дэгуста́цыя, -і, ж.; прым. дэгустацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вызнача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вызначыцца.

2. Зал. да вызначаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лацы́раваць

‘вызначыць (вызначаць) месцазнаходжанне чаго-небудзь з дапамогай спецыяльных прылад’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. лацы́рую лацы́руем
2-я ас. лацы́руеш лацы́руеце
3-я ас. лацы́руе лацы́руюць
Прошлы час
м. лацы́раваў лацы́равалі
ж. лацы́равала
н. лацы́равала
Загадны лад
2-я ас. лацы́руй лацы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час лацы́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лацы́раваць

‘вызначыць (вызначаць) месцазнаходжанне чаго-небудзь з дапамогай спецыяльных прылад’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лацы́рую лацы́руем
2-я ас. лацы́руеш лацы́руеце
3-я ас. лацы́руе лацы́руюць
Прошлы час
м. лацы́раваў лацы́равалі
ж. лацы́равала
н. лацы́равала
Загадны лад
2-я ас. лацы́руй лацы́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час лацы́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арыентава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; незак.

1. Вызначаць сваё месцазнаходжанне або кірунак руху.

А. ў вялікім лесе.

А. ў новых абставінах (перан.).

2. на каго-што. Вызначаць, браць кірунак на каго-, што-н.

А. на маяк.

А. на шырокага чытача (перан.).

3. перан. Разбірацца ў чым-н.

|| зак. зарыентава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

|| наз. арыенціро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і арыентава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

межава́ць, мяжу́ю, мяжу́еш, мяжу́е; мяжу́й; межава́ны; незак.

1. Мець агульную мяжу, быць сумежным (разм.).

2. што. Вызначаць межы ўчасткаў пры падзеле зямлі.

М. палі.

|| наз. межава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сальдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Спец. Вызначыць (вызначаць) сальда. Сальдаваць рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеленгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак., што (спец.).

Вызначаць пеленг чаго-н.

П. радыёстанцыю.

|| зак. запеленгава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны.

|| наз. пеленгава́нне, -я, н. і пеленга́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азнача́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. Вызначаць характэрныя рысы чаго-н., даваць фармуліроўку чаму-н.

А. фізіку як навуку.

2. Мець значэнне, які-н. сэнс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)