вызнача́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вызнача́ю вызнача́ем
2-я ас. вызнача́еш вызнача́еце
3-я ас. вызнача́е вызнача́юць
Прошлы час
м. вызнача́ў вызнача́лі
ж. вызнача́ла
н. вызнача́ла
Загадны лад
2-я ас. вызнача́й вызнача́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вызнача́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вызнача́ць несов.

1. (выяснять, устанавливать) определя́ть;

2. (раскрывать содержание чего-л.) определя́ть;

3. (обусловливать, предопределять) определя́ть;

быццё ~ча́е свядо́масць — бытие́ определя́ет созна́ние;

4. обознача́ть;

5. выделя́ть;

6. (меру наказания) определя́ть;

7. (указывать направление, путь) намеча́ть; (в сочетании с нареч. напе́рад) предопределя́ть, предвосхища́ть, предреша́ть;

1-7 см. вы́значыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вызначыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́значыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што і з дадан. Распазнаць, высветліць, разабрацца ў чым-н., дакладна ўстанавіць.

В. прычыну.

В. адлегласць.

В. вугал (вылічыць).

2. што. Выявіць сутнасць, раскрыць змест чаго-н.

В. творчы метад пісьменніка.

В. новае навуковае паняцце.

3. каго-што. Загадзя прызначыць або намеціць наперад.

В. дзяжурных.

В. далейшыя планы.

4. што. Устанавіць, назначыць.

В. сродкі на будаўніцтва.

В. меру пакарання.

5. што. Абумовіць сабой, з’явіцца прычынай чаго-н.

Добрая падрыхтоўка вызначыла поспех.

6. што. Абазначыць якім-н. чынам.

В. мяжу тычкамі.

|| незак. вызнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вызначэ́нне, -я, н. (да 1—4 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; незак.

1. Вызначаць сваю вагу шляхам узважвання.

2. Праяўляць жаданне, намервацца зрабіць што-н. (разм.).

В. ударыць кіем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вакаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Здольнасць вызначаць адлегласць на вока, без прыбораў.

Мець добры в.

|| прым. вакаме́рны, -ая, -ае.

Вакамерная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́значыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́значу вы́значым
2-я ас. вы́значыш вы́значыце
3-я ас. вы́значыць вы́значаць
Прошлы час
м. вы́значыў вы́значылі
ж. вы́значыла
н. вы́значыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́значыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зна́чыць

‘памячаць, вызначаць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зна́чу зна́чым
2-я ас. зна́чыш зна́чыце
3-я ас. зна́чыць зна́чаць
Прошлы час
м. зна́чыў зна́чылі
ж. зна́чыла
н. зна́чыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час зна́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэсці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак.

Правяраць, вызначаць што-н. пры дапамозе тэста.

|| зак. пратэсці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. тэсці́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атрыбутава́ць

‘вызначаць прыметы чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. атрыбуту́ю атрыбуту́ем
2-я ас. атрыбуту́еш атрыбуту́еце
3-я ас. атрыбуту́е атрыбуту́юць
Прошлы час
м. атрыбутава́ў атрыбутава́лі
ж. атрыбутава́ла
н. атрыбутава́ла
Загадны лад
2-я ас. атрыбуту́й атрыбуту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час атрыбуту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)