атрыбутава́ць
‘вызначаць прыметы чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| атрыбуту́ю | атрыбуту́ем | |
| атрыбуту́еш | атрыбуту́еце | |
| атрыбуту́е | атрыбуту́юць | |
| Прошлы час | ||
| атрыбутава́ў | атрыбутава́лі | |
| атрыбутава́ла | ||
| атрыбутава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| атрыбуту́й | атрыбуту́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| атрыбутава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)