Verbum

анлайнавы слоўнік

вы́кідацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Выжыць, выгадавацца ў беднасці, у неспрыяльных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́жить^II сов., разг. вы́жыць;

вы́жить и́з дому вы́жыць з до́му.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выжыва́нне

‘да выжыць - застацца жывым’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выжыва́нне

‘да выжыць - прымусіць пакінуць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́кідыш, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Дачаснае спыненне цяжарнасці.

2. Неданошаны і не здольны выжыць плод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́жыты вы́житый; см. вы́жыць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выжыва́ць I несов. выжива́ть; см. вы́жыць I

выжыва́ць II несов. выжива́ть; см. вы́жыць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выжыва́ць ¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выжыць ¹.

выжыва́ць ², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выжыць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выжыва́нне ¹, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжываць ¹ — выжыць ¹.

выжыва́нне ², ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжываць ² — выжыць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́жить^I сов.

1. вы́жыць;

больно́й вы́жил хво́ры вы́жыў;

2. (пробыть некоторое время в тяжёлых условиях) разг. вы́жыць, вы́быць;

◊

вы́жить из ума́ вы́жыць з ро́зуму; (впасть в детство) здзяці́нець.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)