выжыва́нне

‘да выжыць - прымусіць пакінуць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выжыва́нне
Р. выжыва́ння
Д. выжыва́нню
В. выжыва́нне
Т. выжыва́ннем
М. выжыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)