малавы́гадны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова выгадны. Малавыгадны занятак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывілеява́ны, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца прывілеямі.

Прывілеяванае саслоўе.

2. Лепшы, больш выгадны ў параўнанні з іншым.

Паставіць каго-н. у прывілеяванае становішча.

|| наз. прывілеява́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́ўкі, -ая, -ае.

1. Спрытны, умелы.

Л. варатар.

2. Выкрутлівы, які знаходзіць выйсце з цяжкага становішча.

Гэта быў л. гаспадарнік.

3. Выгадны, зручны.

Лоўкае сядло.

|| наз. ло́ўкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́годный вы́гадны;

◊

в вы́годном све́те (освеще́нии) у вы́гадным святле́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узаемавы́гадны, ‑ая, ‑ае.

Які выгадны ўзаемна для абодвух бакоў. Узаемавыгадны гандаль. Узаемавыгадныя ўмовы паставак прадукцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гадна,

1. Прысл. да выгадны.

2. у знач. вык. Прыносіць выгаду, даваць карысць, прыбытак. Калгасу выгадна павялічыць пагалоўе жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эканамі́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да эканомікі; гаспадарчы.

Эканамічная палітыка.

Эканамічныя законы.

Э. эфект.

Эканамічная выгада.

2. Які дае эканомію, выгадны ў гаспадарчых адносінах.

Э. рухавік.

|| наз. эканамі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гадна нареч., в знач. сказ.

1. вы́годно; см. вы́гадны 1;

2. см. выго́дна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́йгрышны, ‑ая, ‑ае.

1. Які дае права на выйгрыш. Выйгрышная пазыка. // На які выпаў выйгрыш. Выйгрышны білет.

2. Выгадны, які спрыяе поспеху. Выйгрышная пазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рабо́ташна ’зручна, карысна’ (Юрч.), рус. смал. рабо́ташно ’шмат работы’, маск. рабо́тошный ’прыбытковы, выгадны’, ’зроблены ўласнымі рукамі’. Утворана ад рабо́та (гл.), на ўзор мо́ташна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)