рыба́лка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыба́лка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уласці́васць, ‑і,
Характэрная асаблівасці рыса, прыкмета каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паважа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Адчуваць павагу, адносіцца з павагай да каго‑, чаго‑н.
2. Любіць, цаніць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схі́льны, ‑ая, ‑ае;
1. Які мае схільнасць да чаго‑н.
2. Які выказвае прыхільнасць, слабасць да чаго‑н.
3. Які мае які‑н. намер, жаданне; гатовы да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
век
1. (столетие) стаго́ддзе, -ддзя
XX век XX стаго́ддзе;
2.
бро́нзовый век бро́нзавы век;
желе́зный век жале́зны век;
ка́менный век каме́нны век;
ме́дный век ме́дны век;
сре́дние века́ сярэ́днія вякі́;
стро́ить на века́ будава́ць на вякі́;
◊
век корота́ть век
на моём веку́ на маі́м вяку́, за маёй па́мяццю;
в ко́и ве́ки нарэ́шце, (очень редко) гады́ ў рады́;
отны́не и до ве́ка ад сёння і да ве́ку;
из ве́ка в век з ве́ку ў век;
век живи́ — век учи́сь
на ве́ки ве́чные на ве́кі ве́чныя.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
век (
1.
2. во́зраст;
3.
◊ ад сёння і да ве́ку — отны́не и наве́ки;
век ве́ку пада́сць — изно́су не бу́дет;
да ве́ку — до конца́ жи́зни;
в. цэ́лы — ве́ки ве́чные, це́лая ве́чность;
в.-вяко́м — а) ве́чно, испоко́н ве́ка; б) никогда́;
в. не забу́ду — ввек не забу́ду;
залаты́ в. — золото́й век;
на маі́м вяку́ — на моём веку́;
на ве́кі ве́чныя — на ве́ки ве́чные; на ве́ки веко́в;
дажы́ць да ве́ку — дожи́ть свой век;
спако́н ве́ку — от ве́ка, испоко́н (споко́н) ве́ка (ве́ку, веко́в);
у глыбіню́ вяко́ў — в глубь веко́в; в глубь исто́рии;
в.
з ве́ку ў в. — из ве́ка в век;
в. жыві́ — в. вучы́ся —
чарвяку́ на вяку́ —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)