буравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буравы́ бурава́я бураво́е буравы́я
Р. бураво́га бураво́й
бураво́е		 бураво́га буравы́х
Д. бураво́му бураво́й бураво́му буравы́м
В. буравы́ (неадуш.)
бураво́га (адуш.)		 бураву́ю бураво́е буравы́я (неадуш.)
буравы́х (адуш.)
Т. буравы́м бураво́й
бураво́ю		 буравы́м буравы́мі
М. буравы́м бураво́й буравы́м буравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Высокая пераважна конусападобная пабудова спецыяльнага прызначэння; вежа. Тэлевізійная вышка. Буравая вышка. Вартавая вышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Свідраві́на ‘шчыліна, буравая адтуліна’ (ТСБМ). Наватвор 60‑х гг. XX ст., аўтарства прыпісваецца Я. Скрыгану (PC, 1995, 11, 11); ад сві́драваць ‘рабіць адтуліну свярдзёлкам або бурам’, гл. свідар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

го́рна-буравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-буравы́ го́рна-бурава́я го́рна-бураво́е го́рна-буравы́я
Р. го́рна-бураво́га го́рна-бураво́й
го́рна-бураво́е		 го́рна-бураво́га го́рна-буравы́х
Д. го́рна-бураво́му го́рна-бураво́й го́рна-бураво́му го́рна-буравы́м
В. го́рна-буравы́ (неадуш.)
го́рна-бураво́га (адуш.)		 го́рна-бураву́ю го́рна-бураво́е го́рна-буравы́я (неадуш.)
го́рна-буравы́х (адуш.)
Т. го́рна-буравы́м го́рна-бураво́й
го́рна-бураво́ю		 го́рна-буравы́м го́рна-буравы́мі
М. го́рна-буравы́м го́рна-бураво́й го́рна-буравы́м го́рна-буравы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

збо́ечна-буравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збо́ечна-буравы́ збо́ечна-бурава́я збо́ечна-бураво́е збо́ечна-буравы́я
Р. збо́ечна-бураво́га збо́ечна-бураво́й
збо́ечна-бураво́е		 збо́ечна-бураво́га збо́ечна-буравы́х
Д. збо́ечна-бураво́му збо́ечна-бураво́й збо́ечна-бураво́му збо́ечна-буравы́м
В. збо́ечна-буравы́ (неадуш.)
збо́ечна-бураво́га (адуш.)		 збо́ечна-бураву́ю збо́ечна-бураво́е збо́ечна-буравы́я (неадуш.)
збо́ечна-буравы́х (адуш.)
Т. збо́ечна-буравы́м збо́ечна-бураво́й
збо́ечна-бураво́ю		 збо́ечна-буравы́м збо́ечна-буравы́мі
М. збо́ечна-буравы́м збо́ечна-бураво́й збо́ечна-буравы́м збо́ечна-буравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шта́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, штанг і -аў, ж.

1. Вялікі металічны стрыжань як частка інструмента, механізма і пад.

Буравая ш.

2. Спартыўны снарад — металічны стрыжань, на канцах якога прымацоўваюцца цяжкія здымныя дыскі.

Займацца штангай.

3. Перакладзіна, брус футбольных і хакейных варот.

|| прым. шта́нгавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.

1. гл. устанавіць.

2. мн. -і, -но́вак. Устаноўлены дзе-н. механізм, прыстасаванне.

Буравая ў.

3. мн. -і, -но́вак. Мэтавая накіраванасць, арыенціроўка на што-н.

У. на высокую якасць прадукцыі.

Творчая ў. пісьменніка.

4. -і, -но́вак. Накіроўваючае ўказанне, дырэктыва.

Даць, атрымаць устаноўку.

|| прым. устано́вачны, -ая, -ае (да 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шта́нга ж., в разн. знач. шта́нга;

бурава́я ш. — бурова́я шта́нга;

падня́ць ~гу — подня́ть шта́нгу;

мяч адско́чыў ад ~гі — мяч отскочи́л от шта́нги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́нга в разн. знач. шта́нга, -гі ж.;

спорти́вная шта́нга спарты́ўная шта́нга;

подня́ть шта́нгу падня́ць шта́нгу;

мяч отскочи́л от шта́нги мяч адско́чыў ад шта́нгі;

бурова́я шта́нга бурава́я шта́нга.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́нга, ‑і, ДМ ‑нзе, ж.

1. Спец. Металічны стрыжань, які выкарыстоўваецца як састаўная частка многіх інструментаў, механізмаў, канструкцыі і пад. Буравая штанга. □ Галіна Адамаўна ўзялася рукой за штангу бормашыны, да болю сціснула яе. Шамякін. Эластычна ўзлятае ў .. неба баскетбольны мяч, рытмічна паскрыпваюць штангі турнікоў. Мікуліч.

2. Перакладзіна або брус футбольных, хакейных варот. Мяч адляцеў ад штангі варот.

3. Спартыўны снарад для заняткаў цяжкай атлетыкай, які складаецца з металічнага стрыжня, на канцах якога прымацоўваюцца здымныя дыскі. Там у .. [рэдактара] былі гіры і штанга, і ён прыступіў да гімнастычных практыкаванняў, а потым заняўся туалетам. Колас.

[Ням. Stange.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)