бурава́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж.

Вышка для бурэння.

Працаваць на буравой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурава́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. бурава́я буравы́я
Р. бураво́й буравы́х
Д. бураво́й буравы́м
В. бураву́ю буравы́я
Т. бураво́й
бураво́ю		 буравы́мі
М. бураво́й буравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бурава́я сущ., ж., тех. бурова́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буравы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да бурэння. Буравы станок. Буравая ўстаноўка. Буравая вышка. / у знач. наз. бурава́я, ‑ой. Буравая, быццам жывая істота, жыла сваім прывычным паўсядзённым жыццём. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буравы́, -а́я, -о́е.

Які мае адносіны да бурэння, зроблены ў выніку бурэння.

Буравая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурово́й техн. буравы́;

бурова́я сква́жина бурава́я свідраві́на;

бурова́я вы́шка бурава́я вы́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нафтасвідраві́на, ‑ы, ж.

Спец. Буравая свідравіна для здабычы нафты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурова́я сущ., техн. бурава́я, -во́й ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Высокая, пераважна конусападобная, пабудова спецыяльнага прызначэння; вежа.

Тэлевізійная в.

Буравая в.

|| прым. вы́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шка ж. вы́шка;

бурава́я в. — бурова́я вы́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)