белена́ ж., бот. блёкат, -ту м.;

◊

белены объе́лся груб., прост. блёкату нае́ўся;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены; зак., што.

1. Пабяліць нанава.

П. печ.

2. Пабяліць усё, многае.

За сезон перабяліў сотні пакояў.

3. Сапсаваць празмерным бяленнем.

П. палотны хлоркай (разм.).

4. Перапісаць з чарнавіка начыста (уст.).

П. рукапіс.

|| незак. перабе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перабе́льванне, -я, н. і перабе́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нябе́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Які не бяліўся. Пакойчык быў запушчаны, даўно нябелены, змрочны і няўтульны. Колас.

2. Не апрацаваны бяленнем. — А гэта што? Колішні матчын святочны абрус? Дальбог, у нас такія ткалі — нябеленая аснова, белены ўток. Палтаран. Далёка ўнізе плылі рэдкія хмары колеру нябеленага палатна. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нае́сціся сов. нае́сться, наку́шаться;

н. хле́ба — нае́сться (наку́шаться) хле́ба;

до́бра н. — хорошо́ нае́сться (наку́шаться);

◊ н. жале́знага бо́бу — запасти́сь терпе́нием, прояви́ть упо́рство;

блёкату нае́ўся — белены́ объе́лся;

нае́лася жа́ба гра́зі — вороти́ть ры́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)