ве́жа, -ы, мн. -ы, веж і -аў, ж.

1. Высокае і вузкае архітэктурнае збудаванне.

2. Ахоўная браніраваная вышка для гармат і кулямётаў на суднах, танках і пад.

|| прым. ве́жавы, -ая, -ае.

В. кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пажа́рна-ахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пажа́рна-ахо́ўны пажа́рна-ахо́ўная пажа́рна-ахо́ўнае пажа́рна-ахо́ўныя
Р. пажа́рна-ахо́ўнага пажа́рна-ахо́ўнай
пажа́рна-ахо́ўнае		 пажа́рна-ахо́ўнага пажа́рна-ахо́ўных
Д. пажа́рна-ахо́ўнаму пажа́рна-ахо́ўнай пажа́рна-ахо́ўнаму пажа́рна-ахо́ўным
В. пажа́рна-ахо́ўны (неадуш.)
пажа́рна-ахо́ўнага (адуш.)		 пажа́рна-ахо́ўную пажа́рна-ахо́ўнае пажа́рна-ахо́ўныя (неадуш.)
пажа́рна-ахо́ўных (адуш.)
Т. пажа́рна-ахо́ўным пажа́рна-ахо́ўнай
пажа́рна-ахо́ўнаю		 пажа́рна-ахо́ўным пажа́рна-ахо́ўнымі
М. пажа́рна-ахо́ўным пажа́рна-ахо́ўнай пажа́рна-ахо́ўным пажа́рна-ахо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саніта́рна-ахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саніта́рна-ахо́ўны саніта́рна-ахо́ўная саніта́рна-ахо́ўнае саніта́рна-ахо́ўныя
Р. саніта́рна-ахо́ўнага саніта́рна-ахо́ўнай
саніта́рна-ахо́ўнае		 саніта́рна-ахо́ўнага саніта́рна-ахо́ўных
Д. саніта́рна-ахо́ўнаму саніта́рна-ахо́ўнай саніта́рна-ахо́ўнаму саніта́рна-ахо́ўным
В. саніта́рна-ахо́ўны (неадуш.)
саніта́рна-ахо́ўнага (адуш.)		 саніта́рна-ахо́ўную саніта́рна-ахо́ўнае саніта́рна-ахо́ўныя (неадуш.)
саніта́рна-ахо́ўных (адуш.)
Т. саніта́рна-ахо́ўным саніта́рна-ахо́ўнай
саніта́рна-ахо́ўнаю		 саніта́рна-ахо́ўным саніта́рна-ахо́ўнымі
М. саніта́рна-ахо́ўным саніта́рна-ахо́ўнай саніта́рна-ахо́ўным саніта́рна-ахо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Каро́бачка 1 ’ахоўная сетка ад пчол на твар і галаву’ (З нар. сл.), да каробка (гл.), падобнасць рэалій у тым, што яны плеценыя. Гл. каробачка 2.

Каро́бачка 2 ’від жаночай прычоскі: сплеценыя косы і ўкладзеныя на патыліцы’ (Сцяшк.). Гл. каробачка 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ве́жа, ‑ы, ж.

1. Высокае і вузкае архітэктурнае збудаванне. Крамлёўскія вежы. Вежы замкаў.

2. Ахоўная браніраваная вышка для гармат і кулямётаў на танках і суднах. Гарматныя вежы [у ганках] былі прабіты снарадамі, ад доўгіх ствалоў гармат засталіся абломкі. Пятніцкі.

•••

Воданапорная вежа — высокае збудаванне, у верхняй частцы якога знаходзіцца рэзервуар з вадою, адкуль яна пад ціскам падаеца ў водаправод.

Сянажная вежа — высокае збудаванне для захоўвання сенажу.

Вавілонская вежа — пра высокую будыніну ў жартаўлівым параўнанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

защи́тный

1. абаро́нны;

2. (предохранительный) засцерага́льны; ахо́ўны;

защи́тная окра́ска ахо́ўная афарбо́ўка;

защи́тный цвет воен. ахо́ўны ко́лер;

защи́тные лесонасажде́ния ахо́ўныя лесанасаджэ́нні;

защи́тные сре́дства техн. ахо́ўныя сро́дкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́мата ж. гра́мота;

вучы́цца ~маце — учи́ться гра́моте;

○ ганаро́вая г. — почётная гра́мота;

ахо́ўная — г. охра́нная гра́мота;

даро́ўная г. — да́рственная гра́мота;

вяры́цельная г. — дип. вери́тельная гра́мота;

берасця́ныя ~ты — берестяны́е гра́моты;

◊ кіта́йская г. — кита́йская гра́мота;

фі́лькава г. — фи́лькина гра́мота

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афарбо́ўка, ‑і, ДМ ‑боўцы; Р мн. ‑бовак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. афарбаваць (у 1 знач.).

2. Колер, адценне колеру чаго‑н. Невялікая руская печ зіхацела белай мелавой афарбоўкай. Паслядовіч. Зялёнае.. жыта за апошнія дні пачынала набываць васковую афарбоўку. Кавалёў.

3. перан. Асаблівы сэнс, выразнае адценне чаго‑н. Эмацыянальная афарбоўка верша. □ Мелодыя ж спеваў надзвычайна багатая, разнастайная, дзівосна прыгожая і такая.. выразная, што яе можна палажыць на ноты, а мастак-музыка, напэўна, змог бы выканаць на скрыпцы, але афарбоўкі яе тонаў не патрапіць перадаць ніякі музычны інструмент. Колас.

•••

Ахоўная афарбоўка — афарбоўка жывёл, якая робіць іх малапрыкметнымі ў натуральных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гра́мота ж.

1. гра́мата, -ты ж.; (письмо) пісьмо́, -ма́ ср.;

2. (документ) гра́мата, -ты ж.;

почётная гра́мота ганаро́вая гра́мата;

вери́тельные гра́моты дипл. даве́рчыя лісты́ (даве́рчыя гра́маты);

охра́нная гра́мота ахо́ўная гра́мата;

да́рственная гра́мота дарава́льная гра́мата.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покрови́тельственный

1. засту́пніцкі; апяку́нскі; (снисходительный) пабла́жлівы;

покрови́тельственная окра́ска зоол. ахо́ўная афарбо́ўка;

2. (протекционистский) пратэкцыяні́сцкі; (протекционный) пратэкцы́йны; (льготный) ільго́тны, (после гласной) льго́тны;

покрови́тельственная систе́ма эк. пратэкцыяні́сцкая (пратэкцы́йная) сістэ́ма;

покрови́тельственный тари́ф а) эк. пратэкцыяні́сцкі (пратэкцы́йны) тары́ф; б) ж.-д. пратэкцы́йны (ільго́тны, льго́тны) тары́ф;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)