ахо́ўны, -ая, -ае.

1. Які нясе ахову або ахоўваецца.

Ахоўная зона.

Ахоўная служба.

2. Які засцерагае, ахоўвае ад чаго-н. шкоднага.

Ахоўнае лесанасаджэнне.

Ахоўныя акуляры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які нясе ахову, прызначаны для аховы. Ахоўная служба. Ахоўная зона. Ахоўнае лесанасаджэнне.

2. Які засцерагае, служыць для аховы ад шкоднага ўплыву чаго‑н. Ахоўная маска. Ахоўныя акуляры.

3. Разм. Ахоўнай афарбоўкі. На ярусах увіхаліся людзі ў ахоўнага колеру пакалечаных шапках. Пестрак.

•••

Ахоўная афарбоўка гл. афарбоўка.

Ахоўная граната гл. грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапаласа́ і лесапало́са, -ы́, мн. -ло́сы і (з ліч. 2, 3, 4) -ласы́, -ло́с, ж.

Паласа лясных насаджэнняў.

Ахоўная л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́кан, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ахоўная абалонка, у якой вусень ператвараецца ў кукалку.

Шаўкавічны к.

|| прым. ко́канавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

охра́нный ахо́ўны;

охра́нная гра́мота ахо́ўная гра́мата.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

браня́, -і́; ж.

1. У старыя часы: засцерагальнае металічнае адзенне воіна (панцыр, латы, кальчуга і інш.).

2. Ахоўная металічная абшыўка танка, баявога карабля, бронецягніка і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стрэс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Ахоўная рэакцыя арганізма ў адказ на дзеянне моцных раздражняльнікаў унутранага або знешняга асяроддзя, неспрыяльных фактараў.

Штодзённы с.

|| прым. стрэ́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аванпо́ст, ‑а, М ‑посце; мн. ‑посты, ‑аў м.

Перадавая ахоўная варта (пост) у войска некаторых армій.

[Фр. avant-poste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахо́ўны ахо́ўная ахо́ўнае ахо́ўныя
Р. ахо́ўнага ахо́ўнай
ахо́ўнае		 ахо́ўнага ахо́ўных
Д. ахо́ўнаму ахо́ўнай ахо́ўнаму ахо́ўным
В. ахо́ўны (неадуш.)
ахо́ўнага (адуш.)		 ахо́ўную ахо́ўнае ахо́ўныя (неадуш.)
ахо́ўных (адуш.)
Т. ахо́ўным ахо́ўнай
ахо́ўнаю		 ахо́ўным ахо́ўнымі
М. ахо́ўным ахо́ўнай ахо́ўным ахо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гра́мата, -ы, ДМ -маце, мн. -ы, -мат, ж.

1. Уменне чытаць і пісаць.

Вучыць грамаце.

2. Афіцыйны дакумент.

Даверчая г.

Ахоўная г.

◊

Кітайская грамата (разм.) — пра што-н. незразумелае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)