аддары́ць, -дару́, -до́рыш, -до́рыць; -до́раны; зак., каму (разм.).

1. Зрабіць каму-н. падарунак у адказ на атрыманы.

2. перан. Аддзякаваць, адплаціць чым-н. за ласку, паслугу.

|| незак. аддо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зло, зла, н.

1. Усё шкоднае, благое; проціл. дабро.

Рабіць з. каму-н. Адплаціць злом за дабро.

2. Бяда, няшчасце, непрыемнасць.

Знайсці віноўніка, што прычыніў такое з.

3. Прыкрасць, злосць (разм.).

З. ўзяло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпла́чаны

1. отпла́ченный;

2. отпла́ченный, отомщённый;

1, 2 см. адплаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпла́чваць несов.

1. отпла́чивать;

2. отпла́чивать, мстить;

1, 2 см. адплаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́та, ‑ы, ДМ ‑неце, ж.

1. Металічны грашовы знак. Спытаўшы, як яго завуць, Місюк працягнуў хлопчыку белую манету. Пальчэўскі. [Чырвонаармеец] нёс у шапцы кучу залатых манет. Бядуля.

2. зб. Разм. Металічныя грошы. Чаканіць манету.

•••

Адплаціць (плаціць) той жа манетай гл. адплаціць.

Звонкая манета — тое, што і манета (у 2 знач.).

Прыняць за чыстую манету гл. прыняць.

[Лац. moneta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возда́ть сов.

1. адда́ць;

2. / возда́ть по́чести ушанава́ць;

3. (отплатить) адплаці́ць; см. воздава́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доўг, до́ўгу і даўгу́, мн. даўгі́, даўго́ў, м.

1. Тое, што пазычана (пераважна грошы).

Вярнуць д.

2. Абавязак перад кім-н.

Яго д. — сачыць за чысцінёй.

◊

Не застацца ў даўгу ў каго — адплаціць тым самым.

Аддаць апошні доўг — развітацца з нябожчыкам; прысутнічаць пры яго пахаванні.

|| прым. даўгавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мане́та, -ы, ДМ -не́це, мн. -ы, -не́т, ж., таксама зб.

Металічны грашовы знак.

Залатая м.

◊

Адплаціць (плаціць) той жа манетай — адказаць тым жа, такімі ж адносінамі.

Прыняць за чыстую манету — палічыць праўдай, успрыняць усур’ёз.

|| прым. мане́тны, -ая, -ае.

○

Манетны двор — прадпрыемства, якое вырабляе металічныя грошы, медалі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́мсціцца, ‑помшчуся, ‑помсцішся, ‑помсціцца; зак.

Разм. Адпомсціць, адплаціць за нанесеную каму‑н. крыўду. [Аўгіню] цешыла толькі думка аб тым, што нехта невядомы папомсціўся за Кандрата, і яго не злавілі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпла́та ж.

1. отпла́та;

2. отпла́та, отмще́ние ср.; отме́стка, возме́здие ср.;

1, 2 см. адплаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)