адплаці́ць, -лачу́, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны; зак., каму чым.

1. Аддзячыць, узнагародзіць за што-н. (клопат, працу і пад.).

А. людзям дабром за дабро.

2. Зрабіць што-н. у адказ на чый-н. учынак.

А. ворагам за ўсе нягоды.

3. перан. Адпомсціць за крыўду, злачынства.

А. крыўдзіцелю.

◊

Адплаціць той жа манетай — адказаць такімі ж адносінамі.

|| незак. адпла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адпла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адплаці́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адплачу́ адпла́цім
2-я ас. адпла́ціш адпла́ціце
3-я ас. адпла́ціць адпла́цяць
Прошлы час
м. адплаці́ў адплаці́лі
ж. адплаці́ла
н. адплаці́ла
Загадны лад
2-я ас. адплаці́ адплаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адплаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адплаці́ць сов.

1. (за услугу) отплати́ть;

2. (за зло) отплати́ть, отомсти́ть;

а. за кры́ўду — отплати́ть (отомсти́ть) за оби́ду;

◊ а. той са́май мане́тай — отплати́ть той же моне́той

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адплаці́ць, ‑плачу, ‑плапіш, ‑плаціць; зак.

1. Аддзячыць, узнагародзіць за што‑н. (клопат, працу і пад.). Я адплаціў народу, Чым моц мая магла: Зваў з путаў на свабоду, Зваў з цемры да святла. Купала. [Зямля] адплаціць увосень хлебаробу за яго шчырую працу багатым ураджаем. «Звязда». // Адказаць якімі‑н. дзеяннямі, учынкамі, словамі на чые‑н. дзеянні, учынкі, словы. Нявольнікі працы адплацяць паўстаннем За раннюю старасць, за слёзы маленства. Глебка. Убачыўшы на твары Паліны непрыязнасць, цяпер ужо не схаваную, .. [Шмякаў] зразумеў сапраўдны сэнс Палініных слоў і адплаціў ёй іранічным позіркам. Савіцкі.

2. перан. Адпомсціць за крыўду, злачынства. Ды знайшоўся.. адзін чалавек, што адплаціў пану за ўсе людскія слёзы і крыўды. Якімовіч. [Салдаты:] — Дамоў направіліся мы, Каб адплаціць за ўсе нягоды І ганьбу з нашага народу Крывёй праклятых гадаў змыць. Танк.

•••

Адплаціць (плаціць) той жа манетай — адказаць тым жа, такім жа ўчынкам, такімі ж адносінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адплаці́ць, адпла́чваць

1. (аддзячыць) vergélten* vt;

2. (адпомсціць) sich revanchieren [-vã´ʃi:-]; héimzahlen vt, Ráche néhmen*;

адплаці́ць каму-н за паслугу mit j-m ábrechnen, éinen Gégendienst léisten, sich revanchíeren;

◊

адплаці́ць той жа мане́тай mit gléicher Münze héimzahlen;

адплаці́ць тым жа Gléiches mit Gléichem vergélten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отплати́ть сов. адплаці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддзя́каваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; зак., каму.

Выказаць удзячнасць, падзякаваць за паслугу, адплаціць.

А. за дапамогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отквита́ть сов., разг. адквіта́ць, адплаці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпла́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)