Verbum

вы́спацца, -плюся, -пішся, -піцца; зак.

Праспаўшы доўга, добра адпачыць.

|| незак. высыпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

зія́нне, -я, н.

У мовазнаўстве: збег двух ці больш галосных у слове або на стыку двух слоў, напр.: аэраплан, добра адпачыць.

сто́млены, -ая, -ае.

Абяссілены, змораны цяжкай работай ці якім-н. заняткам.

Стомленая маці.

Стомленаму (наз.) трэба адпачыць.

|| наз. сто́мленасць, -і, ж.

падлячы́цца, -лячу́ся, -ле́чышся, -ле́чыцца; зак. (разм.).

Палячыцца крыху, не давёўшы лячэння да канца.

Вам трэба п. і адпачыць.

|| незак. падле́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

адаспа́цца, -плю́ся, -пі́шся, -пі́цца; -пімся, -піце́ся, -пя́цца; -піся; зак.

Выспацца пасля недасыпання; аднавіць сілы працяглым сном, адпачыць.

А. як належыць.

|| незак. адсыпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

адчува́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак. (кніжн.).

Быць у наяўнасці, мецца, перажывацца кім-н., адбівацца на кім-н.

Адчуваецца пахаладанне.

Адчуваецца патрэба адпачыць.

зна́чыць², -чу, -чыш, -чыць; незак., што.

Мець які-н. сэнс, важнасць, каштоўнасць, выражаць што-н.

Яго абяцанні мала значаць.

Нічога не значыць.

Адчуваю сябе цудоўна — вось што значыць добра адпачыць.

прыле́гчы, -ля́гу, -ля́жаш, -ля́жа; -лёг, -лягла́ і -ле́гла; -ля́ж; зак.

1. гл. прылягаць.

2. Легчы ненадоўга.

П. адпачыць.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Схіліцца, прыгнуцца.

Збажына прылягла ад дажджу.