агаля́цца несов., возвр., страд., прям., перен. оголя́ться, обнажа́ться; см. агалі́цца I, агаля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
залупі́цца, -уплю́ся, -у́пішся, -у́піцца; зак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адарваўшыся, завярнуцца, загнуцца.
Скура каля пазногця залупілася.
2. Агаліцца, падняўшы сукенку, спадніцу, загаліцца.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Загнуўшыся, падняцца ўгару.
Сукенка залупілася.
|| незак. залу́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
агале́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. агаляць — агаліць (у 1, 5 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. агаляцца — агаліцца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залысе́ць, ‑ее; зак.
Зрабіцца лысым. Галава спераду залысела. // перан. Агаліцца. Ледзь толькі залысеюць пагоркі вясною,.. Пазняк збіраецца ў падарожжа па навакольных калгасах. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обнажи́ться
1. агалі́цца;
2. перен. вы́крыцца, мног. павыкрыва́цца, раскры́цца, мног. параскрыва́цца, вы́явіцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оголе́ть сов., разг.
1. (лишиться покрова) агалі́цца;
2. (обеднеть) перен. збядне́ць, згале́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аблысе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Страціць валасы, зрабіцца лысым; палысець. Здавалася.. [бацька] паменшаў, раздаўся ў плячах, зусім аблысеў. Грахоўскі. // перан. Агаліцца, пазбавіцца покрыва. □ Снег хутка раставаў, і за дзень узгоркі аблыселі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пралысе́ць, ‑ее; зак.
Разм. Агаліцца, пазбавіцца покрыва; пакрыцца пралысінамі. На высокіх мясцінах поле ўжо зусім пралысела. Дуброўскі. А то, бывае, пралысее дзе з-пад вады прагалачак, прасохне, араць-сеяць пара. Кірэйчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм.
1. Агаліцца, апусцець. Лес згалеў.
2. перан. Крайне збяднець. Казалі, быццам і сам .. [Дракула] быў некалі невялікім панам. Потым згалеў, прадаў свой фальварак і пайшоў у цівуны да пана Ясінскага. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залупі́цца, ‑луплюся, ‑лупішся, ‑лупіцца; зак.
Разм.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адарваўшыся, завярнуцца, загнуцца. Скура каля ногця залупілася.
2. Агаліцца, падняўшы плацце, спадніцу; загаліцца.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Загнуўшыся, падняцца ўгору. Плацце залупілася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)