агалі́цца, агалю́ся, аго́лішся, аго́ліцца; зак.

1. Зняць вопратку, стаць голым (разм.).

2. Скінуць покрыва, лісце і пад.

Лес агаліўся.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць адкрытым, даступным для праціўніка.

Фронт агаліўся.

|| незак. агаля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. агале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агалі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. агалю́ся аго́лімся
2-я ас. аго́лішся аго́ліцеся
3-я ас. аго́ліцца аго́ляцца
Прошлы час
м. агалі́ўся агалі́ліся
ж. агалі́лася
н. агалі́лася
Загадны лад
2-я ас. агалі́ся агалі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час агалі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агалі́цца I сов., прям., перен. оголи́ться, обнажи́ться;

дрэ́вы ~лі́ліся — дере́вья оголи́лись (обнажи́лись);

нерв ~лі́ўся — нерв обнажи́лся

агалі́цца II сов. (бритвой) обри́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агалі́цца, агалюся, аголішся, аголіцца; зак.

1. Зняўшы адзенне, стаць голым. // Скінуць покрыва, лісце, ігліцу. Кусты агаліліся і зрабіліся непрыгожымі — адны дубцы тырчаць. Якімовіч. // Адкрыцца вачам, пазбавіўшыся покрыва, верхняга слоя. Іншы раз за доўгі пагодлівы дзень так аголіцца і выгарыць на сонцы бераг, што, здаецца, і курыцы тут ужо не напасеш. Кулакоўскі. Вясне так рады малышы. І каля хат, дзе грэла сонца І агаліліся пяскі, Звіняць, як медзь, іх галаскі. Колас.

2. перан. Выявіць сваю сутнасць, свой сапраўдны змест; стаць відавочным.

3. Стаць даступным, адкрытым для праціўніка. Фронт агаліўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агалі́цца

1. (зрабіцца голым) sich entblößen; sich entkléiden; sich entblättern (аб дрэвах);

2. (раскрыцца, паказацца) síchtbar wérden, hervórtreten* vi (s);

3. (брытвай) sich rasíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

оголи́ться агалі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обри́ться агалі́цца, абры́цца, пагалі́цца, пабры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Агаліцца, страціць покрыва.

Агалелі дрэвы, палі.

2. перан. Збяднець, згалець.

За вайну агалела вёска.

|| наз. агале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аго́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да агаліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obnażyć się

зак. агаліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)