кара́кульский / кара́кульская овца́ кара́кульская аве́чка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́кульскі, -ая, -ае.

У выразе: каракульская авечка — каштоўная парода авечак, шкуркі ягнят якой ідуць на выраб каракулю і каракульчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыблу́дны, -ая, -ае (разм.).

Які выпадкова зайшоў куды-н., апынуўся дзе-н. (у чужым месцы, доме, статку).

Прыблудная авечка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стры́жаны, -ая, -ае.

Пра валасы, шэрсць, траву, галіны: падрэзаны, укарочаны.

Стрыжаная галава.

Стрыжаная авечка.

С. газон.

Стрыжаныя ліпы (з падрэзанымі галінамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́кульскі: ~ская аве́чка караку́льская овца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ове́чка уменьш.-ласк. аве́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

овца́ аве́чка, -кі ж.;

◊

парши́вая овца́ всё ста́до по́ртит посл. паршы́вая аве́чка ўсю чараду́ псуе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приблу́дный (забредший) прыблу́дны;

приблу́дная овца́ прыблу́дная аве́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Авечка танкашэрснай пароды, а таксама футра і воўна яе.

|| прым. шлёнскі, -ая, -ае.

Шлёнская парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́рка¹, -і, ДМ я́рцы, мн. -і, -рак, ж.

Маладая авечка, якая яшчэ не ягнілася.

|| памянш. я́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)