оббива́ть несов. абіва́ць, абабіва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абіва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абіваць — абабіць і абівацца — абабіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драпава́ць
‘абіваць, упрыгожваць што-небудзь якой-небудзь тканінай’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
драпу́ю |
драпу́ем |
| 2-я ас. |
драпу́еш |
драпу́еце |
| 3-я ас. |
драпу́е |
драпу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
драпава́ў |
драпава́лі |
| ж. |
драпава́ла |
| н. |
драпава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
драпу́й |
драпу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
драпу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абіва́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; незак.
1. Незак. да абабі́цца (у 1 знач.).
2. Зал. да абіваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драпірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.
Абіваць, упрыгожваць якой‑н. тканінай. Драпіраваць пакой. // Размяшчаць што‑н. пышнымі складкамі. Драпіраваць атлас.
[Ад фр. draper.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капітанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.
Абіваць мяккую мэблю скурай, тканінай і пад. такім чынам, каб абіўка ўтварала чатырохвугольнік з гузікамі паміж імі.
[Фр. capitonner — абіваць (мэблю).]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пухава́ць ’абіваць ячмень’ (бярэз., Сл. ПЗБ). Да пукаць 2 ’тс’, збліжанае з пух ’мякіна’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пульсава́ць ’абіваць збожжавыя’ (гродз., Сл. ПЗБ). Крыніцай запазычання лічыцца літ. paisýti ’тс’ (там жа), гл. пойсаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
драпірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.
Абіваць, упрыгожваць якой-н. тканінай, размяшчаць што-н. прыгожымі складкамі.
Д. сцены.
|| зак. задрапірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.
|| звар. драпірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; зак. задрапірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.
|| наз. драпіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. і драпірава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Перапуко́ўваць ’другі раз абмалочваць ячмень, вызваляючы яго ад асцюкоў’ (Касп.). Да пера- (гл.) і пу́каць 2 ’абіваць збожжавыя (цапамі)’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)