абіва́ць гл абабіваць, абабіць;

абіва́ць паро́гі ў каго j-m die Tür inrennen*, j-m mit Btten bestürmen [belästigen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tread the boards

быць акто́рам, абіва́ць памо́сткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ustapezieren

vt абкле́йваць (шпалерамі); абіва́ць (мэблю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

upholster

[ʌpˈhoʊlstər]

v.t.

1) абця́гваць, абшыва́ць, абіва́ць мэ́блю, рабі́ць мя́ккую мэ́блю

2) дэкарава́ць пако́й (фіра́нкамі, што́рамі, дывана́мі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Klnke

f -, -n ру́чка (дзвярэй), кля́мка

◊ die ~n ptzen ghen* — ≅ папраша́йні- чаць, абіва́ць паро́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абабіва́ць, абабі́ць

1. bezehen* (мэблю); tapezeren vt (шпалерамі); beschlgen* vt (дзверы); usschlagen* (унутры, усярэдзіне);

абабіва́ць до́шкамі mit Brttern verschlgen* [verkliden, vertäfeln, verschlen];

2. (абтрасаць, абстрэльваць) bschütteln vt; bstreifen vt, bklopfen vt; hernterschlagen* vt (збіваць);

3. гл абіваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stamp

[stæmp]

1.

v.t.

1) ту́паць

to stamp one’s foot in anger — ту́пнуць наго́ю са зло́сьці

2) адбіва́ць, урэ́зваць

His words were stamped on my mind — Яго́ныя сло́вы мо́цна ўрэ́заліся мне ў па́мяць

3) абіва́ць

to stamp the snow from one’s boots — абіва́ць сьнег з бо́таў

4) выбіва́ць узо́ры, на́дпісы

5) ста́віць пяча́тку; штэмплява́ць

6) накле́йваць ма́рку (на ліст)

2.

n.

1) пашто́вая ма́рка

2) штэ́мпель -я m.; пяча́тка f.

3) ту́пат -у m., ту́паньне n.

4) адбі́так -ку m.

Her face bore the stamp of suffering — На е́йным аблі́ччы ляжа́ў адбі́так паку́ты

5) тып, скла́д -у m.

Men of his stamp are rare — Мужчы́ны яго́нага скла́ду трапля́юцца рэ́дка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fool

[fu:l]

1.

n.

1) дурні́ца -ы m. & f., дуры́ла -ы m., ду́рань -ня m.

2) бла́зан, бла́зен -на m. (на карале́ўскім двары́)

3) той, каго́ ашука́лі, пакі́нулі ў ду́рнях

2.

v.i.

1) стро́іць ду́рня, рабі́ць глу́пствы; бакі́ абіва́ць, бі́бікі біць

2) удава́ць, жартава́ць

I was only fooling — Я то́лькі жартава́ў

3.

v.t.

ашу́кваць, абду́рваць, пакіда́ць у ду́рнях

- fool around

- fool with

- fool away

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bind

[baɪnd]

1.

v.t., -bound, binding

1) вяза́ць а́зам); зьвя́зваць

She bound the package with a ribbon — Яна́ зьвяза́ла паку́нак істу́жкай

2) трыма́ць ра́зам, скле́йваць, змацо́ўваць

Tar will bind gravel — Смала́ змацу́е жвір

3) забавя́зваць, прымуша́ць

to bind by a promise — зьвя́зваць абяца́ньнем, абавя́зкамі

4) апяра́зваць; адзява́ць павя́зку, вяно́к

5) абіва́ць, абшыва́ць берагі́

6) пераплята́ць кні́гу

7) Med. выкліка́ць запо́р

2.

v.i.

1) прыліпа́ць, трыма́цца ра́зам

2) забавя́зваць, зьвя́зваць

A contract always binds — Кантра́кт забавя́звае

3.

n.

1) су́вязь f.

2) Mus. сынко́па f.

- bind oneself to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

usschlagen

*

1.

vt

1) выбіва́ць

2) (mit D) абіва́ць, абшыва́ць (чым-н.)

3) адхіля́ць, адмаўля́ць

j-m etw. ~ — рэ́зка адмо́віць каму́-н. у чым-н.

2.

vi

1) (h) брыка́цца

2) (s) распуска́цца (пра пупышкі)

3) (s) канча́цца

die Sche schlug zu sinem Gnsten aus — спра́ва павярну́лася на яго́ кары́сць

4) (s) прабіва́цца (пра полымя); выступа́ць на паве́рхню; мед. высыпа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)