уснаща́ть несов.

1. (оснащать) аснашча́ць; (оборудовать) абсталёўваць;

уснаща́ть ло́дку аснашча́ць (абсталёўваць) ло́дку;

2. перен. прыпраўля́ць; аздабля́ць;

уснаща́ть свою́ речь вы́чурными оборо́тами аздабля́ць (прыпраўля́ць) сваю́ мо́ву вы́чварнымі зваро́тамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсталёўвацца несов.

1. (обставлять жилище мебелью) обставля́ться;

2. разг., см. абсталёўвацца;

3. страд. обору́доваться; оснаща́ться; обставля́ться; см. абсталёўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсталява́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсталёўваць — абсталяваць.

2. Сукупнасць прыстасаванняў, прылад, механізмаў і пад., неабходных для чаго‑н. Электрычнае абсталяванне. Мантаж абсталявання. Завод аснашчаны самым новым абсталяваннем. □ [Іваноў:] — Падпольшчыкі Мінска просяць дастаць ім рускія шрыфты і друкарскае абсталяванне. Новікаў. // Мэбля для памяшкання; мэбліроўка. Абсталявання мала. Трэба набыць канапу, люстраную шафу, вялікі насценны гадзіннік, ды ці мала чаго! Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обставля́ть несов.

1. (ставить вокруг) абстаўля́ць;

2. (меблировать) абсталёўваць;

3. перен. (устраивать) абстаўля́ць, абла́джваць;

4. (обгонять кого-л. в чём-л.) прост. абстаўля́ць;

5. (обманывать) прост. ашу́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обустра́ивать несов.

1. (подготавливать, оснащать всем необходимым для проведения строительных и других работ) падрыхто́ўваць, рыхтава́ць (да будаўні́чых і і́ншых рабо́т);

2. (застраивать) забудо́ўваць, будава́ць; (возводить) узво́дзіць; ста́віць;

3. (благоустраивать, снабжать, обеспечивать всем необходимым для жилья) устро́йваць, уладко́ўваць, абсталёўваць, добраўпарадко́ўваць; (обживать) абжыва́ць; см. обустро́ить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)