інфі́кс, ‑а, м.

Афікс, устаўлены ў сярэдзіну кораня слова пры словаўтварэнні або словазмяненні.

[Лац. infixus — устаўлены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казіно́, нескл., н.

У буржуазных краінах — загарадны ігральны дом або рэстаран з эстрадай.

[іт. casino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кале́дж, ‑а, м.

Вышэйшая або сярэдняй навучальная ўстанова ў Англіі, ЗША і інш.

[Англ. college.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калча́н, ‑а, м.

Скураная або драўляная сумка, чахол для стрэл. Напоўніць калчан стрэламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калязямны́, ‑ая, ‑ое.

Які размяшчаецца, знаходзіцца каля Зямлі або вакол Зямлі. Калязямная арбіта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандамі́ніум, ‑у, м.

Дзяржаўнае кіраванне якой‑н. тэрыторыяй сумесна дзвюма або некалькімі краінамі.

[Лац. condominium ад con — з, разам і donimium — валоданне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэрта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Артыст, які дае канцэрт або ўдзельнічае ў канцэрце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць або выкарыстоўваецца для канання, копкі ​1. Капальныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́ктар, ‑а, м.

Работнік друкарні або выдавецтва, які займаецца чытаннем і праўкай карэктуры.

[Ад лац. corrector — праўшчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ката́ліз, ‑у, м.

Узбуджэнне хімічнай рэакцыі або змяненне яе скорасці пад уздзеяннем каталізатараў.

[Ад грэч. katálysis — разбурэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)