мнагачле́н,

Алгебраічнае вырашэнне, складзенае з сумы або рознасці некалькіх адначленаў. Вышэйшы член мнагачлена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)