лесаво́дства, ‑а, н.

1. Навука пра жыццё і вырошчванне лесу. Кніга па лесаводству.

2. Вырошчванне лясоў як галіна раслінаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінагадо́ўля, ‑і, ж.

Гадоўля свіней як галіна жывелагадоўлі. — Вось гэта — свінагадоўля дык але! — у шчырым захапленні казаў Пракоп. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэкстало́гія, ‑і, ж.

Галіна філалогіі, якая займаецца ўстанаўленнем дакладнага тэксту літаратурных помнікаў і гістарычных дакументаў для іх навуковага выдання.

[Ад лац. textus — сувязь слоў, тэкст і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпідэміяло́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае прычыны ўзнікнення і заканамернасці распаўсюджання эпідэмій і распрацоўвае меры барацьбы з імі.

[Ад грэч. epidēmía — павальная хвароба і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляво́дства, ‑а, н.

Развядзенне і вырошчванне палявых сельскагаспадарчых культур; галіна сельскагаспадарчай навукі, якая займаецца вывучэннем развядзення і вырошчвання гэтых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піратэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, звязаная з вырабам гаручых сумесей, сігнальных агнёў, ракет і пад.

[Ад грэч. pýr — агонь і слова «тэхніка».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтраскапі́я, ‑і, ж.

Візуальнае вывучэнне ўнутранай макраструктуры непразрыстых рэчываў і матэрыялаў; галіна навукі і тэхнікі, якая займаецца праблемамі такога вывучэння.

[Лац. intrō — унутр і грэч. scopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цытаэкало́гія, ‑і, ж.

Галіна біялогіі, якая вывучае ролю змен на клетачным узроўні ў працэсе прыстасавання арганізмаў да ўмоў навакольнага асяроддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрамеха́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Галіна электратэхнікі, якая займаецца пабудовай і эксплуатацыяй электрарухавікоў, электрамашын, механізмаў, што працуюць на электраэнергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблама́цца, -ламлю́ся, -ло́мішся, -ло́міцца; -ламі́ся; зак.

Ломячыся, аддзяліцца, адваліцца.

Галіна дрэва абламалася.

|| незак. абло́мвацца, -аецца і абло́млівацца, -аецца (да 1 знач.).

|| наз. абло́м, -у, м. (да 1 знач.), абло́мванне, -я, н. (да 1 знач.) і абло́мліванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)