Кватэ́рачка1 ’фортачка’ (Мат. Гом.). Гл. кватырка.

Кватэрачка2 ’чвэрць штофа’ (Шн., Нас.). Да кватэра (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Квіто́к ’квітанцыя, талон’ (ТСБМ, Бяльк.), ’запіска, пісьмовы дазвол’ (Нас., Грыг., Сл. паўн.-зах., Шат.). Гл. квіт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́шчыцца ’спароўвацца (пра сабак і некаторых насякомых)’ (Нас.). Параўн. рус. клещиться ’тс’. Да клешчы1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куфа́йка ’фуфайка’ (Нас., Сл. паўн.-зах., Янк. Мат., Сцяшк., Мат. Маг., Жд. 3, Бяльк.). Гл. фуфайка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кідзе́ль ’аб хуткім кіданні’ (Нас., Сл. паўн.-зах., Янк. II). Параўн. ківель (гл.). Да кідаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліклівасць ’пужлівасць’, ліклівы ’пужлівы’ (Нас.), ліканне ’спалох’ (вілей., Сл. паўн.-зах.). Да ляк2, лякацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліпу́чы ’ліпкі’ (Нас., Гарэц., Бяльк.), ліпу́чый ’заразны’ (Бяльк.), ліпу́шчая хваро́ба ’тс’ (КЭС, лаг.). Да лі́пнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ма́хам, ма́хым ’па-ашуканцку’ (Нас., Бяльк., Растарг.). Да махаць, у якога І. Насовіч фіксуе значэнне ’хлусіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мужа́тка ’замужняя кабета’ (Нас.), ст.-бел. мужатка ’тс’ (XV ст.) запазычана са ст.-польск. mężatka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мурны́каць ’мурлыкаць’, ’мармытаць, спяваць сабе пад нос’ (Нас.). У выніку кантамінацыі лексем мурлыкаць і курна́ ’мурлыканне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)