Verbum

дысіміляты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дысіміляцыі, уласцівы ёй. Дысімілятыўны працэс. Дысімілятыўныя з’явы. Дысімілятыўнае аканне.

рэгрэсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які ідзе назад у сваім развіцці, вядзе да рэгрэсу. Рэгрэсіўныя змены. Рэгрэсіўны працэс.

рэктыфікацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да рэктыфікацыі. Рэктыфікацыйны працэс. // Прызначаны для рэктыфікацыі. Рэктыфікацыйны апарат.

септы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сепсісу, звязаны з захворваннем сепсісам. Септычны працэс у лёгкіх.

[Ад грэч. sēptikos — гніласны.]

кругаабаро́т, ‑у, М ‑роце, м.

Працэс, які завяршаецца зваротам да зыходнага становішча і першапачатковай формы. Кругаабарот капіталу.

інфекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Выкліканы інфекцыяй; заразны. Інфекцыйныя хваробы. Інфекцыйны працэс. // Прызначаны для лячэння заразных хвароб. Інфекцыйная бальніца.

стадыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да стадыі; які адбываецца па стадыях. Стадыяльны працэс. Стадыяльная тэорыя.

моватво́рчасць, ‑і, ж.

Кніжн. Працэс стварэння новых слоў і выразаў людзьмі, якія гавораць на данай мове. Народная моватворчасць.

ка́рыес і карыёз, ‑у, м.

Запаленчы працэс у цвёрдай тканцы касцей, зубоў, які суправаджаецца гніеннем; кастаеда. Карыес зубоў.

[Лац. caries — гніенне.]

мадуля́тар, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне, пры дапамозе якога ажыццяўляецца працэс мадуляцыі ваганняў (у радыёперадатчыках, кіназдымачных апаратах і пад.).

[Лац. modulator — які захоўвае рытм.]