воскре́снуть сов.
1. (вновь стать живым) уваскрэ́снуць, ажы́ць;
2. (стать здоровым, бодрым после болезни, упадка сил) ажы́ць;
3. (восстановиться в памяти) аднаві́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рваньё разг.
1. (действие) ірва́нне, -ння ср., (после гласных) рва́нне, -ння ср.; дра́нне, -ння ср.; см. рватьI;
2. см. рвань 1.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́сека ж.
1. (полоса леса, предназначенная под сруб) лесосе́ка;
2. (место после срубки леса) вы́рубка, за́сека, засе́ка;
3. спец. (место в лесу, расчищенное для пашни) подсе́ка;
4. см. пчальні́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кры́зіс, -су м., в разн. знач. кри́зис;
эканамі́чны к. — экономи́ческий кри́зис;
пасля́ ~су хво́ры стаў папраўля́цца — по́сле кри́зиса больно́й стал поправля́ться;
○ паліты́чны к. — полити́ческий кри́зис;
ура́давы к. — прави́тельственный кри́зис
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ра́таваць (ра́товаць) ’ваяваць за нешта; шумець, буйстваваць’ (Нас.). Параўн. рус. ра́товать ’змагацца, адстойваць’, дыял. ’біцца’, серб. ра̏товати ’ваяваць’. Да раць (гл.).
Ратава́ць ’пазбаўляць ад небяспекі, пагрозы, гібелі; берагчы’ (ТСБМ, Касп., Шат., Стан., Сл. ПЗБ), ратава́ць, рытыва́ць, рютува́ць, рятува́ть ’тс’ (Бяльк.), ратава́ць (rataváć) ’дапамагаць’ (Варл., Сл. ПЗБ), ратова́ць, рэтова́ць ’даваць паратунак’ (ТС), ретова́ць ’спяшацца дапамагчы ў бядзе’ (Нас.), ст.-бел. ретовати, ратовати ’тс’. Запазычана праз польск. ratować з ням. retten ’тс’, фанетычна і марфалагічна адаптаванае яшчэ ў сярэдне-польскі перыяд (Нававейскі, Zapożyczenia, 83). Формы з каранёвым ‑е‑ (‑э‑), упершыню зафіксаваныя ў 1514 г. (паводле Карскага, 1, 107: “е на месте а не после мягкого согласного”), больш набліжаныя да зыходнай нямецкай формы, што не выключае прамога запазычання. Ад ретовати магчыма развіццё рус. рято́вать з яканнем, што Фасмер (3, 447) вызначае, як “гіперграматычнае я”. Гл. таксама Булыка, Лекс. запазыч., 41. Сюды ж, відаць, смал. рята́ ’дапамога, ратаванне’ (Дабр., Этн., 4), што суадносіцца з польск. rata!, raty! ’крык дапамогі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
льди́нка ж. ільдзі́нка, -кі ж., (после гласных) льдзі́нка, -кі ж.; (ледяшка) лядзя́к, род. ледзяка́ м., лядзя́ш, род. ледзяша́ м., ляды́ш, род. ледыша́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
припёкII (увеличение в весе хлеба после выпечки по сравнению с весом затраченной муки) прыпёк, -ку м.;
дать большо́й припёк даць вялі́кі прыпёк.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рва́ный
1. парва́ны; (о ткани, бумаге и т. п.) падра́ны;
2. (с неровными краями) ірва́ны, (после гласных) рва́ны;
рва́ная ра́на мед. рва́ная ра́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сочиня́ть несов.
1. (сопоставлять, слагать) склада́ць, скла́дваць; (создавать) ствара́ць; (писать) піса́ць;
2. (выдумывать) выдумля́ць, прыдумля́ць; (врать) хлусі́ць, ілга́ць; (после гласных) лгаць;
3. грам. злуча́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чело́I ср., уст., поэт. чало́, род. чала́ ср.; лоб, род. ілба́ и (после гласных) лба м.;
◊
бить чело́м уст., теперь шутл. біць чало́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)