упі́кі, ‑аў;
Папрокі, абвінавачанні, выказаныя каму‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упі́кі, ‑аў;
Папрокі, абвінавачанні, выказаныя каму‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хадуны́, ‑оў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчы́пчыкі, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Неўгамонна ’безперастанна’: zub balič nieŭhamònna (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цяжкаду́м, ‑а,
Тое, што і тугадум.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ло́пнуць¹, -ну, -неш, -не; -ні;
1. Даць трэшчыну; трэснуўшы, разламацца, разадрацца, парвацца.
2.
Лопнуць са смеху (
Цярпенне лопнула (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адна́к.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Не́калі ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
недажы́нкі, ‑нак;
Месца на полі, якое засталося нязжатым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́тлы, ‑аў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)