наканава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што, каму.
Разм. Наперад, загадзя вызначыць, абумовіць што‑н. Жыццё наканавала.. [Багдановічу] кароткі век. Бачыла. Ля стаю... Мне лёс наканаваў Быць помнікам жывым братам памёршым. Тармола.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
прысто́іць, ‑стою, ‑стоіш, ‑стоіць; зак.
Абл. Ідучы, спыніцца, стаць на кароткі час. Хомка прыстоіў за рогам будкі, каб не кінуцца.. ў вочы. Гарэцкі. [Стася] прыстоіла і ўзняла на .. [Зеленюка] наіўна-здзіўленыя вочы. Зарэцкі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
пяціміну́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Разм. Сход, нарада, якая працягваецца кароткі час. Урачэбная пяцімінутка. □ На ранішняй пяцімінутцы, на якой прысутнічала шмат партызан, зачыталі загад камандавання атрада. Сіняўскі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
рэферы́раваць 1, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Зрабіць (рабіць) рэферат, кароткі выклад чаго‑н. Рэферыраваць кнігу.
рэферы́раваць 2, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
Выконваць абавязкі рэферы, судзіць у спартыўных спаборніцтвах.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
секу́ндны, ‑ая, ‑ае.
1. Які паказвае секунды (у 1 знач.). Секундная стрэлка.
2. Які працягваецца секунду, вельмі кароткі, імгненны. Секундны перапынак. Секундная паўза. // Які адбываецца за адну секунду. Секундны расход вады.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
экспазе́, нескл., н.
1. Кароткі змест якога‑н. дакумента, твора і пад.; вытрымка з іх.
2. Кароткае паведамленне прадстаўніка ўрада па якому‑н. пытанню бягучай палітыкі ў парламенце. Выступіць з экспазе.
[Фр. exposé.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
канспе́кт, ‑а, М ‑кце, м.
Кароткі запіс зместу чаго‑н. Канспект лекцый. Канспект твораў У.І. Леніна. Канспект урока. // Сшытак з такім запісам. [Алеся] з шумам загарнула канспект, энергічна пляснула па ім рукой. Васілевіч.
[Ад лац. conspectus — агляд.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
праблісну́ць, ‑не; зак.
1. Бліснуць праз што‑н. Прабліснула сонца.
2. перан. З’явіцца на вельмі кароткі час, бліснуць імгненна. І вось урэшце пад вечар у доміку прафесара прабліснуў першы прамень надзеі. Лынькоў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Піяніна ’від фартэпіяна’ (ТСБМ). Праз польск. ці рус. мовы з італ. pianino, замесу piano verticale ’кароткі (вертыкальны) тып музычнага інструмента’, супрацьпастаўлены piano a code, pianoforte ’фартэпіяна’ (Банькоўскі, 2, 540).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
акуну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
Апусціць у вадкасць на некаторы (звычайна кароткі) час. Лясніцкі ўпаў перад.. [ручаём] на калені, потым лёг ніцма, напіўся і акунуў у халодную ваду галаву. Шамякін.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)