Verbum

чуба́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Птушка з чубам на галаве (звычайна пра курыцу).

дра́цца, дзяру́ся, дзярэ́шся, дзярэ́цца; дзяро́мся, дзераце́ся, дзяру́цца; дзяры́ся; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Раздзірацца на кавалкі, шматкі.

Папера лёгка дзярэцца.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зношвацца да дзірак, станавіцца непрыгодным.

Па такой дарозе абутак хутка дзярэцца.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Знімацца, адрывацца, адставаць.

Дзяры лыка пакуль дзярэцца (прыказка).

4. Драпаць адзін аднаго.

Каты дзяруцца.

5. Наносіць каму-н. драпіны.

вяха́, -і́, мн. вёхі і (з ліч. 2, 3, 4) вяхі́, вех, ж.

1. Шост, тычка, звычайна з пучком травы ці галінак на версе для абазначэння мяжы, напрамку, руху.

2. перан., чаго; звычайна мн. Важны момант, этап у развіцці чаго-н.

Асноўныя вехі творчасці пісьменніка.

памно́гу, прысл. (разм.).

У вялікай колькасці, многа (звычайна пра тое, што паўтараецца).

П. перапісваць адно і тое ж.

панто́флі, -фель і -фляў, адз. панто́фель, -фля, м. і панто́фля, -і, ж.

Дамашнія туфлі, звычайна без заднікаў; шлёпанцы.

гнаі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., гно́іцца; незак.

Выдзяляць гной.

Рана гноіцца.

|| наз. гнае́нне, -я, н.

давары́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ва́рыцца; зак.

Зварыцца канчаткова; стаць гатовым для ўжывання.

Мяса даварылася.

джы́нсы, -аў.

Штаны з жорсткай баваўнянай тканіны, звычайна прашытыя каляровымі ніткамі.

Мужчынскія, жаночыя д.

|| прым. джы́нсавы, -ая, -ае.

драсён, -сёну, м.

Травяністая звычайна аднагадовая расліна сямейства драсёнавых.

|| прым. драсёнавы, -ая, -ае.

Д. парастак.

Сямейства драсёнавых (наз.).

бяле́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́ецца; незак. (разм.).

Тое, што і бялець (у 2 знач.).