мазо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што (разм.).

Націраць мазалі доўгай работай або хадзьбой.

М. рукі.

◊

Мазоліць вочы каму (разм.) — дакучаць, назаляць пастаяннай прысутнасцю.

Мазоліць язык (разм.) — упустую гаварыць.

|| зак. памазо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поволо́ка павало́ка, -кі ж., мн. нет;

глаза́ с поволо́кой во́чы з павало́кай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пя́лить несов., прост. распіна́ць; (напяливать) напіна́ць, наця́гваць;

◊

пя́лить глаза́ вытара́шчваць (лупі́ць) во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́бий прям., перен. ры́бін;

ры́бий жир ры́бін тлушч;

ры́бьи глаза́ ры́біны во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аса́ ж. оса́;

◊ асо́ю ў во́чы кі́дацца — лезть в глаза́ осо́ю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрадзіра́ць сов. (о многом) прорва́ть, продра́ть; процара́пать;

◊ п. во́чы — продра́ть глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжму́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Зморшчыўшы, сціснуўшы павекі, прыкрыць, прыплюшчыць (вочы, вока). [Рога] выбегла на двор, прыжмурылася ад яркага святла, якое балюча ўдарыла ёй у вочы. Лынькоў. Шахневіч сеў на лаву і, зацягнуўшыся дымам папяросы, прыжмурыўся. Краўчанка. // Прыплюшчыцца, прыкрыцца (пра вочы). Галя стала суроваю, лоб наморшчыўся, вочы злосна прыжмурыліся. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плакаць, -лачу, -лачаш, -лача; -лач; -лаканы; зак., што.

1. Выліць, выказаць сваю тугу слязамі.

В. гора.

2. Выпрасіць плачам.

В. дапамогу.

◊

Выплакаць (усе) вочы (разм.) — у горы плакаць доўга, многа.

|| незак. выпла́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белазо́ры, ‑ая, ‑ае.

Абл. Светлы (пра вочы). Вочы белазорыя Упіваюць сінь. Глебка. Перад ім [Уладзікам], як жывы, стаяў.. Хмялевіч — вуграваты, асмуглы твар, белазорыя ўважлівыя вочы. Крапіва. / у паэт. ужыв. Белазорае бабіна лета ў гародчыку расцвіло. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашкляне́лы, ‑ае.

Які стаў падобны на шкло; застылы (пра вочы). Ашклянелыя вочы забітых пазіралі безнадзейнасцю смерці ў далёкае неба. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)