Verbum

нагатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., чаго.

1. Назапасіць нейкую колькасць чаго-н.

Н. дроў на зіму.

Н. сена

2. Згатаваць, зварыць у нейкай колькасці.

Н. бульбы.

3. Накіпяціць у нейкай колькасці.

Н. вару.

|| незак. нагато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

акрэдытава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Назначыць, накіраваць каго-н. прадстаўніком пры замежным урадзе, пасольстве, у міжнароднай арганізацыі, прэс-цэнтры.

А. у якасці пасла.

Акрэдытаваныя журналісты.

|| наз. акрэдытава́нне, -я, н. і акрэдыта́цыя, -і, ж.

датава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́ем, -ту́еце, -ту́юць; -тава́ў, -ва́ла, -лі́; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак.

1. Абазначыць (абазначаць) дату на чым-н.

Д. заяву ўчарашнім чыслом.

2. Устанавіць (устанаўліваць) дату якога-н. факта, падзеі.

Д. з’яўленне пісьмовага помніка.

|| наз. датава́нне, -я, н.

дыягнастава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Паставіць (ставіць) дыягназ.

Д. хваробу.

2. Устанавіць (устанаўліваць) тэхнічны стан машын, механізмаў.

|| наз. дыягнастава́нне, -я, н. і дыягно́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Дыягнаставанне хваробы.

Тэхнічная дыягностыка.

Спецыяліст па дыягностыцы.

каштава́ць¹, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Мець тую ці іншую цану, грашовую вартасць.

Кніга каштуе дзесяць рублёў.

2. Абыходзіцца ў якую-н. суму, затрачвацца на што-н.

Адпачынак каштуе мне дорага.

3. перан. Патрабаваць якіх-н. намаганняў.

Даследаванне каштавала мне шмат здароўя.

знітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак.

1. гл. нітаваць.

2. што. Пераплесці, злучыць чым-н.

З. правады.

3. перан., каго-што. Аб’яднаць, згуртаваць.

З. брыгаду.

|| незак. зніто́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. зніто́ўванне, -я, н.

|| наз. знітава́нне, -я, н. (да 2 знач.).

угрунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

1. Зрабіць больш устойлівым, моцным, надзейным; усталяваць.

2. Прывесці пераканаўчыя доказы, матывы ў карысць чаго-н.; абгрунтаваць.

У. прычыну сваёй заявы.

|| незак. угрунто́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. угрунто́ўванне, -я, н.

|| наз. угрунтава́нне, -я, н.

бунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Падымаць бунт¹, удзельнічаць у бунце¹.

2. каго-што. Падбухторваць да бунту¹.

Б. народ.

3. перан. Пратэставаць, упарта не згаджацца.

Не магу вечарам дзяжурыць: жонка бунтуе.

4. каго. Збіваць з толку.

Ты мяне не бунтуй, я сам разбяруся.

прыгатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак.

1. што. Зрабіць, вырабіць што-н.; згатаваць, падрыхтаваць для спажывання, яды.

П. цэментны раствор.

П. вячэру.

2. што і чаго. Прывесці ў стан годнасці для ўжытку; падрыхтаваць загадзя.

П. калёсы ў дарогу.

П. корму свінням.

|| незак. прыгато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.