заканазна́ўства, ‑а, н.
Сукупнасць звестак аб законах (у 1 знач.) як прадмет выкладання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
айкані́мія, ‑і, ж.
Спец. Сукупнасць уласных назваў населеных пунктаў пэўнай тэрыторыі. Айканімія Міншчыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыётэлегра́ф, ‑а, м.
Сукупнасць перадавальнай і прыемнай апаратуры для тэлеграфнай сувязі па радыё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палі́тра, -ы, ж.
1. Дошчачка, на якой мастак змешвае фарбы.
2. перан. Падбор фарбаў у карціне, колеравая гама.
3. перан. Сукупнасць выяўленчых сродкаў мастака.
Багатая п. пісьменніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
планкто́н, -у, м. (спец.).
Сукупнасць найдрабнейшых жывёльных і раслінных арганізмаў, якія жывуць у водных глыбінях і пераносяцца сілай цячэння.
|| прым. планкто́навы, -ая, -ае і планкто́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гістарыягра́фія, -і, ж.
1. Навука аб развіцці гістарычных ведаў.
2. Сукупнасць гістарычных даследаванняў, прысвечаных якому-н. перыяду ці праблеме.
Г.
Вялікага Княства Літоўскага.
|| прым. гістарыяграфі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэлекана́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
Электронны сродак масавай інфармацыі, які ўяўляе сабой сукупнасць тэлевізійных праграм, сфарміраваных у адпаведнасці з сеткай вяшчання для наступнага распаўсюджання.
Спадарожнікавы т.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэхнало́гія, -і, ж.
Сукупнасць вытворчых метадаў і працэсаў у пэўнай галіне вытворчасці, а таксама навуковае апісанне спосабаў вытворчасці.
Т. апрацоўкі металаў.
|| прым. тэхналагі́чны, -ая, -ае.
Т. працэс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ле́ксіка, ‑і, ДМ ‑сіцы, ж.
Сукупнасць слоў якой‑н. мовы ці дыялекта. Беларуская лексіка. Дыялектная лексіка. // Сукупнасць слоў, якія ўжываюцца ў якой‑н. сферы дзейнасці. Прафесійная лексіка. // Слоўнікавы склад твораў якога‑н. аўтара. Лексіка Якуба Коласа.
[Ад грэч. lexikos — слоўнікавы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінаўстано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.
Сукупнасць прыстасаванняў для дэманстравання кінафільмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)