Verbum

анлайнавы слоўнік

снег снег, род. сне́гу м.;

◊

как снег на́ голову бы́ццам з не́ба спаў; як з хма́ры спаў;

прошлого́дний снег ле́ташні снег.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблажы́цца сов.

1. обложи́ться;

а. кні́гамі — обложи́ться кни́гами;

2. (покрыться, затянуться) заволо́чься, обволо́чься;

не́ба ~жы́лася хма́рамі — не́бо заволокло́сь (обволокло́сь) ту́чами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запалымне́ць сов.

1. запламене́ть, заполыха́ть;

агні́ ~не́лі — костры́ запламене́ли (заполыха́ли);

2. запламене́ть;

~не́ла не́ба на ўсхо́дзе — запламене́ло не́бо на восто́ке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасвятле́ць сов., прям., перен. просветле́ть;

не́ба ~ле́ла — не́бо просветле́ло;

у галаве́ ~ле́ла — безл. в голове́ просветле́ло;

твар ~ле́ў — лицо́ просветле́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

святле́ць несов., прям., перен. светле́ть;

не́ба ~ле́е — не́бо светле́ет;

на дварэ́ ~ле́е — безл. на у́лице светле́ет;

по́зірк ~ле́е — взгляд светле́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́ркнуць, ‑не; пр. змерк, ‑ла; зак.

1. безас. Тое, што і змеркнуцца. Так скора змеркла, мабыць, таму, што неба зусім нахмурылася і, здаецца, стала ніжэйшае. Чарнышэвіч. Быў вечар, змеркла нядаўна. Чорны.

2. Пакрыцца змрокам; пацямнець. Неба наперадзе, куды ішла дарога, зусім змеркла, ягоная вышыня над намі замутнелася няпэўным колерам. Быкаў. // перан. Страціць сілу, значэнне; загаснуць. Слава змеркла.