загартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мачы́ць, мачу, мочыш, мочыць;
1. Рабіць мокрым, вільготным.
2. Трымаць што‑н. у чым‑н. вадкім, прамочваць, насычаць вадкасцю, каб
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамяні́ць, ‑мяню, ‑меніш, ‑меніць;
1. Замяніць адно другім; змяніць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злажы́ць, злажу́, зло́жыш, зло́жыць; зло́жаны;
1.
2. Палажыць разам у пэўным парадку.
3. Перагнуўшы, скруціўшы, палажыць, злажыць пэўным чынам,
4. Паваліць, палажыць (пра ўсё, многае).
5.
Злажыць галаву (
Злажыць рукі (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
афо́рміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць;
1. Даць чаму‑н. закончаную знешнюю форму або пэўны выгляд.
2.
3. Прыняць, залічыць куды‑н. з захаваннем неабходных фармальнасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе;
1. Надзяваць мечаныя кольцы на лапкі птушак або хвасты рыб для даследавання напрамку і скорасці іх перамяшчэння, працягласці жыцця і інш.
2. Рабіць кругавы зрэз кары або надзяваць на ствол дрэва драцяныя кольцы з мэтай запаволіць рост і павялічыць плоданашэнне,
3. Абмазваць укругавую ствол дрэва смалой для аховы яго ад шкодных насякомых, чарвей і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
произвести́
1. (совершить, сделать, выполнить) зрабі́ць, праве́сці, вы́канаць;
2. (причинить, породить, вызвать) зрабі́ць, вы́клікаць, прычыні́ць;
3. (выработать) вы́рабіць;
4. (родить)
5. (в чин, звание)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мачы́ць ’рабіць мокрым, вільготным’, ’трымаць у чым-небудзь вадкім, каб
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абнаві́ць, ‑наўлю, ‑новіш, ‑новіць;
1. Паправіўшы, адрамантаваўшы,
2. Папоўніць што‑н., уносячы новае, замяніць устарэлае новым.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе;
1. Пакрыць або насыціць фарбай ці іншым фарбавальным рэчывам.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)