Verbum

нітрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак. што.

Спец.

1. зак. Правесці нітраванне (у 1 знач.).

2. зак. і незак. Зрабіць (рабіць) нітраванне (у 2 знач.); падвергнуць (падвяргаць) уздзеянню нітрыту.

перавы́даць, ‑дам, ‑дасі, ‑дасць; ‑дадзім, ‑дасце, ‑дадуць; зак., што.

Выдаць нанава, яшчэ раз. Перавыдаць падручнік. Перавыдаць раман. □ З выдавецтва прыслалі прапанову перавыдаць кніжку Гукана, але прасілі зрабіць некаторыя папраўкі. Шамякін.

прычаса́цца, ‑чашуся, ‑чэшашся, ‑чэшацца; зак.

Расчасаць, прыгладзіць сабе валасы. [Кузьма] павярнуўся назад, зайшоў у сваё купэ, завязаў гальштук і прычасаўся. Дуброўскі. // Зрабіць сабе якую‑н. прычоску. Прычасацца па модзе. Прыгожа прычасацца.

разгла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Зрабіць гладкім, роўным, расправіўшы складкі, няроўнасці. Марыя разгладзіла рукамі плацце на бёдрах. Пестрак. // Расправіць, зняць (складку, няроўнасць). Міканор разгладзіў складкі шыняля пад папругай. Мележ.

разнасі́ць, ‑нашу, ‑носіш, ‑носіць; зак., што.

Носячы, зрабіць прастарнейшым. Чаравікі чорныя, з сівымі брызентавымі халяўкамі, цеснаватыя. «Разносіш, як пойдзеш у школу. На большыя грошай не было», — сказала тады маці. Пташнікаў.

спарта́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. груб. Зрабіць што‑н. няякасна; сапсаваць. [Стафан:] — Салвэся Даніловіча папрасіце, пашые не горш, чым я. Скажыце, я прыслаў. Спартачыць — страту з мяне сышчаце. Пальчэўскі.

спецыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Зрабіць (рабіць) спецыфікацыю (у 1 знач.) чаго‑н.; класіфікаваць. Спецыфікаваць драўніну.

2. Скласці (складаць) спецыфікацыю (у 2 знач.). Спецыфікаваць прыбор.

сфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

1. Надаючы тую ці іншую форму, вырабіць што‑н. шляхам штампоўкі, адліўкі і пад. Сфармаваць вазу.

2. Зрабіць форму для адліўкі, ліцця чаго‑н.

фінт, ‑а, М ‑нце, м.

У спорце — падманны рух, фальшывы выпад. Фінты, яны добрыя ў футболе, а не ў сур’ёзнай літаратурнай працы. «Звязда».

•••

Выкінуць фінт — зрабіць што‑н. хітрае, нечаканае.

прыблі́зіць, ‑бліжу, ‑блізіш, ‑блізіць; зак.

1. каго-што. Прысунуць, перамясціць блізка да каго‑, чаго‑н. — У цябе тут нічога няма?.. [Сіла Прохаравіч] прыблізіў свой твар да самага твару Пеціка. Навуменка. // перан. Зрабіць адпаведным інтарэсам, патрабаванням каго‑, чаго‑н.; непасрэдна звязаць з кім‑, чым‑н. Прыблізіць літаратуру да жыцця. Прыблізіць навучанне студэнтаў да практыкі камуністычнага будаўніцтва.

2. што. Зрабіць больш блізкім у часе, паскорыць наступленне чаго‑н. І Вадап’ян усімі сродкамі стараецца баржджэй прыблізіць тую часіну, калі ён паставіць свой дом на гэтым вось пляцы. Колас. Думаць прымусіць аб заўтрашнім дні, каб камунізма прыблізіць пару. Чарнушэвіч.

3. каго-што. Дапусціць блізкія адносіны з сабой; уключыць у лік прыбліжаных. Не, Гарбачоў не баяўся, што яму не ўдасца зноў прыблізіць да сябе Люсю. Шашкоў. [Пілсудскі] прыкмеціў беглага паручніка і прыблізіў да сябе. Новікаў.

4. каго-што. Зрабіць больш блізкімі, зразумелымі адзін аднаму. Просьба, асабліва такі зварот, нібы прыблізілі Косцю да Марынкі. Шыцік.

5. што. Зрабіць падобным да чаго‑н.