разгла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Зрабіць гладкім, роўным, расправіўшы складкі, няроўнасці. Марыя разгладзіла рукамі плацце на бёдрах. Пестрак. // Расправіць, зняць (складку, няроўнасць). Міканор разгладзіў складкі шыняля пад папругай. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)