Verbum

монакульту́ра, ‑ы, ж.

Спец. Вырошчванне на працягу многіх гадоў адной і той жа сельскагаспадарчай культуры на адным і тым жа ўчастку.

[Ад грэч. mónos — адзін і слова культура.]

мудраге́ль, ‑я, м.

Разм. Той, хто мудрагеліць, хітруе. — О, бач, мой сынок, мудрагель які стаў! Задачу нялёгкую ты мне задаў... Чарнушэвіч.

падка́зчык, ‑а, м.

Той, хто падказвае. Саша не звярнула ўвагі на гэтую акалічнасць, бо падказчыка больш не існавала для яе. Шамякін.

падма́ншчык, ‑а, м.

Той, хто падманвае каго‑н. Падманшчыкі вы, хлусы... — недаверліва сказала .. [Таня], зазіраючы ў калодзеж. — Хіба ўдзень зоркі ўбачыш? Місько.

крэату́ра, ‑ы, ж.

Кніжн. Той, хто займае месца дзякуючы пратэкцыі якой‑н. уплывовай асобы і з’яўляецца паслухмяным выканаўцам яе волі; стаўленік.

[Ад лац. creatura — тварэнне.]

купа́льшчык, ‑а, м.

Той, хто купаецца. Берагі мора ў гэты дзень з самае раніцы і да позняга вечара ўсеяны купальшчыкамі. Васілёнак.

прахлі́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Хліпаць некаторы час. Галя на вяселле не пайшла. Увесь той дзень яна прахліпала ў падушку. Сабаленка.

палітрабо́тнік, ‑а, м.

Палітычны работнік; той, хто вядзе палітработу. У грамадзянскую вайну на франтах супраць Дзянікіна і Урангеля.. [Кавалёў] быў палітработнікам. Чарнышэвіч.

паўмі́сак, ‑ска, м.

Неглыбокая міска. Нашто ўжо быў шаноўны Наш кіраўнік брыгады — І той паўмісак поўны Падліць сабе быў рады. Гілевіч.

квіеты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Паслядоўнік квіетызму (у 1 знач.).

2. Кніжн. Той, хто схіляецца да квіетызму (у 2 знач.).