крэату́ра, ‑ы, ж.
Кніжн. Той, хто займае месца дзякуючы пратэкцыі якой‑н. уплывовай асобы і з’яўляецца паслухмяным выканаўцам яе волі; стаўленік.
[Ад лац. creatura — тварэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)