Verbum

грук, -у, м. (разм.).

1. Тое, што і грукат.

2. выкл., у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясловаў грукаць і грукнуць.

Калёсы грук ды грук па бруку.

◊

Ні стуку ні груку (разм.) — ціха, без шуму.

наліўны́, -а́я, -о́е.

1. Які прыстасаваны для перавозкі вадкіх грузаў без тары.

Наліўное судна.

2. Які прыводзіцца ў рух вадою, што падае зверху (спец.).

Наліўное вадзяное кола.

3. Поўны сокаў, спелы (пра плады).

Наліўныя яблыкі.

наструга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ру́ганы; зак., чаго.

1. Стругаючы, нарыхтаваць якую-н. колькасць.

Н. дошак.

2. Нарэзаць дробнымі кавалкамі (пра бульбу і пад.).

3. і без дап. Стругаючы, насмеціць (разм.).

|| незак. настру́гваць, -аю, -аеш, -ае.

несвядо́мы, -ая, -ае.

1. Які не ўсведамляе сваіх адносін да рэчаіснасці.

Несвядомае дзіця.

2. Якому не ўласціва ўсведамленне сваіх абавязкаў.

Н. работнік.

3. Які адбываецца без кантролю свядомасці; інстынктыўны.

Н. ўчынак.

|| наз. несвядо́масць, -і, ж.

сама...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае:

1) накіраванасць дзеяння (названага ў другой частцы) на самога сябе, напр.: самазабеспячэнне, самакантроль, самаабман;

2) здзяйсненне чаго-н. без дапамогі збоку, адвольна, аўтаматычна, напр.: самаразбурэнне, саманаладка, самаразрадны.

выключэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. выключыць.

2. Адступленне ад агульнага правіла, рэдкі выпадак.

Няма правіла без выключэння.

◊

За выключэннем, прыназ. з Р — акрамя, апрача каго-, чаго-н.

Сабраліся ўсе, за выключэннем хворых.

адтрапа́ць, -раплю́, -рэ́плеш, -рэ́пле; -рапі́; -рапа́ны; зак.

1. што. Трэплючы, ачысціць ад кастрыцы.

А. лён.

2. што і без дап. Скончыць трапанне.

3. што. Прайсці пехатою (разм.).

А. дзесяць кіламетраў.

|| незак. адтрэ́пваць, -аю, -аеш, -ае.

агрэ́х, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Дрэнна ўзараная або прапушчаная пры ворыве, сяўбе лапіна на полі.

Араць без агрэхаў.

У ворыве агрэхі — у кішэні прарэхі (прыказка).

2. перан. Усякія недаробкі, недагляд.

Агрэхі ў працы.

кабрыяле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Лёгкі аднаконны двухколы экіпаж без козлаў з адным сядзеннем.

2. Легкавы аўтамабіль з адкідным верхам і з колькасцю месцаў два і болей.

|| прым. кабрыяле́тны, -ая, -ае.

кампіля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Праца, заснаваная на выкарыстанні ўжо вядомых прац і чужых вынікаў без самастойнага даследавання першакрыніц і вывадаў, а таксама сама работа, зробленая такім спосабам.

К. чужых думак.

Літаратурная к.