плятка́р, плеткара, м.
Той, хто любіць пляткарыць. Хочацца голасна сказаць усім гэтым плеткарам, што яны лгуць, брэшуць! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэмаго́г, ‑а, м.
Той, хто карыстаецца дэмагагічнымі прыёмамі. Вось, вось яны гарланы-дэмагогі, Правакацыйных, чорных спраў майстры. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсырэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Які стаў сыры, вільготны. Хтосьці незнаёмы чыркаў запалкамі, а яны, мусіць, адсырэлыя, не запальваліся. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здо́ўжыцца, ‑жыцца; зак.
Здацца вельмі доўгім; надакучыць. Дарога гэтак здоўжылася, што здавалася, яны ехалі ўсё сваё жыццё. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шу́странькі, ‑ая, ‑ае.
Памянш.-ласк. да шустры. Яны [кураняты] такія шустранькія, такія жоўценькія! — з захапленнем пачала расказваць Аня. Скрыпка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палюбі́цца сов., разг.
1. полюби́ться;
~бі́ўся мне гэ́ты го́рад — полюби́лся мне э́тот го́род;
2. полюби́ть друг дру́га;
яны́ даўно́ ~бі́ліся — они́ давно́ полюби́ли друг дру́га
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проціле́гласць ж., в разн. знач. противополо́жность;
адзі́нства ~цей — филос. еди́нство противополо́жностей;
п. по́глядаў — противополо́жность взгля́дов;
яны́ — по́ўная п. адзі́н аднаму́ — они́ — по́лная противополо́жность друг дру́гу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Дзя́дзька ’дзядзька’. Параўн. укр. дя́дько, рус. дя́дя. Усх.-слав. лексемы. Лічыцца, што яны ўзніклі асіміляцыяй з дѣдѧ (< *dědъ). Гл. Фасмер, 1, 561; Трубачоў, История терм., 85; Бернекер, 1, 191; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 230–231.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пазя́блы, ‑ая, ‑ае.
Які азяб. Яны [хвоі] помняць, як людзі ўставалі з зарою І над полымем грэлі пазяблыя рукі... Свірка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расхлёбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і расхлябаць. [Захар:] — Яны [кулакі] табе .. наробяць так, што і не расхлёбаеш. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)